ทำไมฉันถึงแพ้? ทำไมฉันถึงไม่สำเร็จ?

เพื่อนผมคนหนึ่งเล่าให้ผมฟังว่า...

เมื่อตอนเป็นเด็ก

เขาเป็นคนที่ชอบถีบจักรยาน(สำหรับเด็ก)เป็นชีวิตจิตใจ              

มากกว่านั้นเขาชอบถีบจักรยานแข่งกับคนอื่นและเพื่อน ๆ

เขามักไปท้าเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกับเขา   ที่อยู่บ้านใกล้เรือนเคียงกัน

ให้มาถีบจักรยานแข่งกัน   และส่วนมากแล้วเขาเป็นผู้ชนะ

เขาเล่าต่อไปว่า...

ครั้งหนึ่งเมื่อเขาถีบจักรยานคู่ไปกับแม่   เขาท้าแม่แข่งถีบจักรยาน

แม่รับคำท้า   เขาทั้งสองแข่งขันถีบรถจักรยาน

ผลปรากฏว่า...   แม่เป็นฝ่ายชนะ

เขาถามแม่ว่า...

ทำไมทั้ง ๆ ที่เขาถีบจักรยานสุดกำลัง   ถึงจะออกแรงมากและเร็วแค่ไหนก็เอาชนะแม่ไม่ได้?

แม่ยิ้มกับเขา  และบอกเขาว่า...

“เพราะล้อจักรยานของแม่วงใหญ่กว่าของลูกไง”

และนี่คือเหตุผลธรรมดา ๆ

แต่พระเจ้าก็เคยเตือนผมในทำนองนี้เมื่อวันที่ผมกำลังสิ้นหวังหมดกำลังใจ

พระเจ้าเคยบอกกับท่านในทำนองเดียวกันนี้หรือเปล่าครับ?

“ลูกเอ๋ย   ลูกสามารถทำหลาย ๆ อย่างได้   ลูกมุ่งมั่นพยายามได้   ลูกพยายามอย่างสุดกำลังได้   และพยายามอย่างดีที่สุด   มีหลายอย่างที่เหมาะสมสำหรับความสามารถของลูก   แต่ลูกต้องไม่ลืมว่า   เมื่อพยายามเต็มที่แล้วมันยังไม่สำเร็จ   อย่าท้อแท้และท้อถอย   แต่ให้มาหาพ่อ   พ่อจะช่วยลูกให้ทำสำเร็จได้   เพราะมือและแขนของพ่อใหญ่และแข็งแรงกว่าของลูกนะ”  

“มือของพ่อจะค้ำและชูลูกไว้   แขนของพ่อจะเสริมกำลังลูก”

“มือของเราจะค้ำชูเขา

แน่ทีเดียว แขนของเราจะช่วยให้เขาเข้มแข็งขึ้น” 

(สดุดี 89:21 อมธ.)

ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง

บ้านแม่แก้ดน้อย  สันทราย  เชียงใหม่

E-mail: prasit.emmaus@gmail.com; 081-2894499