“ผู้นำ” มี 2 ประเภทใหญ่ ๆ
คือ ผู้นำที่รับใช้ตนเอง และ ผู้นำที่รับใช้คนอื่น ไม่ว่าคน ๆ นั้นจะเป็นผู้นำในคริสตจักร
ในสถาบัน ในองค์กร ในบริษัท หรือ ในองค์กรการกุศล ในองค์กรการกีฬา หรือ
แม้แต่ในชั้นเรียน
ต่อไปนี้คือ 10 ลักษณะของ
“ผู้นำเพื่อตนเอง” ที่มิใช่ผู้นำเพื่อคนอื่น
- เป็นผู้นำที่ไม่สนใจว่าคนอื่นจะว่าอย่างไร
- เป็นผู้นำที่ไม่ใส่ใจ
ไม่ให้ความสำคัญกับความคิดเห็นของผู้อื่น
- เป็นผู้นำที่โพนทะนาถึงความเสียสละของตนที่มาเป็นผู้นำของพวกเขา
(ทั้งด้วยตนเอง หรือ ผ่านลูกน้องผู้จงรักภักดี)
- เป็นผู้นำที่เลือกสิ่งที่สำคัญสุด เลือกกระบวนการ
เลือกคน ตามที่ตนเองเห็นสำคัญ มากกว่าที่จะพิจารณาร่วมกับเหตุผล หลักฐาน
ความคิดของคนอื่น ๆ ในทีมงาน/องค์กร
- เป็นผู้นำที่มิได้อยู่ร่วมใกล้ชิด และ
ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับทีมงาน ดังนั้น
เมื่อคนในทีมงานเกิดความจำเป็นต้องการที่สำคัญในชีวิต ผู้นำคนนั้นจึงไม่รู้ และ ไม่ได้ให้ความช่วยเหลือหนุนเสริม
- เป็นผู้นำที่เลือกทำในสิ่งที่ง่ายสำหรับตน และเลือกที่จะทำในสิ่งที่เขาจะต้องเสียค่าใช้จ่าย/ผลประโยชน์ของตนน้อยที่สุด
- เป็นผู้นำที่ไม่ใส่ใจ/สนใจที่จะอธิษฐานเผื่อทีมงานของตนเอง
- เป็นผู้นำที่แสวงหาส่วนที่ตนและพรรคพวก “ที่จะได้” มากกว่าที่ตนแลพรรคพวก “ที่จะให้” แก่องค์กร
หรือ คนอื่น
- เป็นผู้นำที่เฉลิมฉลองชัยชนะของตนเอง แต่กลับพลาดจากเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดของทีมงาน
หรือ องค์กร
- เป็นผู้นำที่เวลาสนทนา ปราศรัย บรรยาย จะใช้คำสรรพนามแบบเน้นถึงตนเองเป็นศูนย์กลางบ่อย
หรือ เสมอ เช่น ผมคิดว่า, ดิฉันเห็นว่า,
ฉันเป็น..., ผมเป็นคนทำ..., ...ของผม, และ
ฯลฯ
- ของแถมท้ายครับ...ผู้นำคริสตชนควรระมัดระวังอย่างมากเป็นพิเศษ เราต้องไวต่อสิ่งเหล่านี้ข้างต้น เพราะเราอาจจะเป็นผู้นำที่ “หลงตัวเองทางจิตวิญญาณ” แล้วใช้คำใหญ่ ๆ ทางความเชื่อ ทางจิตวิญญาณอย่างผิดพลาดคลาดเคลื่อน และใช้คำเหล่านี้อย่างไม่เหมาะสม เช่น “การทรงเรียก” “ผู้ดูแลรับผิดชอบที่ดี (ผู้จัดการที่ดี)” “การรับใช้” ในนามของความปรารถนาที่เห็นแก่ตัว!
ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง
บ้านแม่แก้ดน้อย
สันทราย เชียงใหม่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น