ถ้าพระเจ้าทรงครอบครองโลกนี้
และพระองค์ทรงใช้เหตุการณ์ที่ผู้นำจักรวรรดิโรมันทำตามแผนการของเขาในการทำตามแผนพระราชกิจของพระองค์เองได้
เรื่องแค่ห้องพักสำหรับมารีย์ โยเซฟ และสำหรับการคลอดลูกไม่ใช่ปัญหาสำหรับพระองค์
หรือที่จะให้พระเยซูบังเกิดในครอบครัวผู้ดีมั่งคั่งย่อมเป็นสิ่งที่พระเจ้ากระทำได้
เพราะพระองค์สามารถเปลี่ยนก้อนหินในถิ่นทุรกันดารให้เป็นขนมปัง
พระองค์สามารถที่จะเรียกกองทัพทูตสวรรค์มาปกป้องพระองค์ในสวนเกธเสมนี
พระองค์สามารถที่จะลงมาจากกางเขนเพื่อช่วยตนเองให้รอด
แต่ทำไมพระเยซูไม่ทำ?
ประเด็นสำคัญไม่ได้อยู่ที่พระองค์ทำได้หรือไม่ได้?
แต่ประเด็นอยู่ที่ว่า
ที่พระองค์เลือกทำเช่นนี้เพราะพระองค์มีพระประสงค์อะไร?
ขณะพวกเขาอยู่ที่นั่นก็ถึงกำหนดที่มารีย์จะคลอดบุตร
นางให้กำเนิดบุตรชายหัวปี
นางเอาผ้าอ้อมพันและวางไว้ในรางหญ้าเพราะในบ้านไม่มีที่ว่างให้พวกเขา (ลูกา 2:6-7
อมธ.)
การที่ไม่มีที่ว่างในบ้าน
หรือ ห้องว่างในโรงแรมนั้นก็เพราะเห็นแก่เรา
“เพราะเห็นแก่ท่านพระองค์จึงลงมาเป็นคนยากจน” และนี่คือวิถีแห่งกลโกธา (เส้นทางแห่งหัวกะโหลก)
ที่พระองค์ประสงค์ที่จะดำเนินบนแผ่นดินโลกนี้ และ
ที่รางหญ้าในคอกเลี้ยงสัตว์ที่เมืองเบธเลเฮมคือจุดเริ่มต้นแห่งวิถีกลโกธา
และไปจบสิ้นด้วยการถูกถ่มน้ำลายรดและการเย้ยหยันแล้วตรึงที่กางเขนที่เยรูซาเล็ม
เราต้องไม่ลืมคำตรัสของพระเยซูที่ว่า
“ผู้ที่จะติดตามเราจะต้องปฏิเสธตนเองและแบกกางเขน ตามเรามา”
เมื่อเราร่วมกับพระองค์เดินไปบนเส้นทางกลโกธา
เสียงตรัสของพระองค์ยังดังก้องภายในเราว่า “...บ่าวย่อมไม่เหนือกว่านายของตน
ถ้าเขาข่มเหงเรา พวกเขาย่อมจะข่มเหงพวกท่านด้วย...” (ยอห์น 15:20 อมธ.)
เมื่อมีคนบอกว่าเขาจะติดตามพระเยซูคริสต์ไม่ว่าพระองค์จะไปที่ไหน
พระองค์ตรัสกับเขาว่า “หมาจิ้งจอกยังมีโพรงและนกในอากาศก็ยังมีรัง
แต่บุตรมนุษย์ไม่มีที่ที่จะวางศีรษะ” (ลูกา 9:58 มตฐ.)
ทุกวันนี้เราท่านเดินบนวิถีแห่งกลโกธา
หรือ เราเลือกเดินบนทางเลี่ยง (ทางเลี่ยงเมือง หรือ ทางเบี่ยง) แทนทางหลัก?
ประสิทธิ์
แซ่ตั้ง
บ้านแม่แก้ดน้อย
สันทราย เชียงใหม่
E-mail: prasit.emmaus@gmail.com; 081-2894499
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น