เมื่อเราเกิดความตกใจกลัวจนจิตใจว้าวุ่นสับสน
และ ตกในความทุกข์ยากแสนสาหัส
เวลาเช่นนั้นเราไม่รู้ว่าจะไปทางไหนดี
แล้วเกิดคำถามว่าเหตุที่เลวร้ายย่ำแย่เช่นนี้เมื่อไหร่จะสิ้นสุดสักที แล้วเราก็ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้
เราหนีเตลิดโดยไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรข้างหน้า และก็ไม่รู้ตนเองจะทำอย่างไรดี
ความจริงประการหนึ่งที่คริสตชนต้องตระหนักชัดในชีวิตเสมอคือ เส้นทางแห่งพระพร เป็นเส้นทางที่คับแคบ
ขรุขระ คดเคี้ยว แสบแสนยากลำบาก เป็นเส้นทางที่ต้องเดินไปท่ามกลางที่เต็มไปด้วยความยากลำบาก
ดังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับผู้เผยพระวจนะเอลียาห์ ที่กำลังหนีหัวซุกหัวซุนเพราะสู้กับใครไม่สู้ไปสู้กับกษัตริย์อาหับ
และ พระนางที่แสนแสบเยเซเบล
ตอนนี้อาหับตั้งค่าหัวเอลียาห์ไว้แล้ว
แล้วพระวจนะของพระยาห์เวห์มายังเอลียาห์ว่า
“จงลุกขึ้นไปยังเมืองศาเรฟัท ซึ่งขึ้นกับเมืองไซดอน
และอาศัยอยู่ที่นั่น นี่แน่ะ
เราได้สั่งหญิงม่ายคนหนึ่งที่นั่นให้เลี้ยงเจ้า” ท่านจึงลุกขึ้นไปยังเมืองศาเรฟัท
...” (1พงศ์กษัตริย์ 17:8-10 มตฐ.)
พระเจ้าบอกให้เอลียาห์เดินทางกว่า
100
ไมล์ในดินแดนที่อันตราย
ผู้คนรู้ว่าเอลียาห์คนนี้คือคนที่กษัตริย์ตั้งค่าหัวไว้ แต่ในที่สุดเอลียาห์ก็ไปถึงเมืองศาเรฟัท เขาพบกับหญิงม่ายที่ยากจน
ที่เหลืออาหารมื้อสุดท้ายสำหรับตนกับลูก
คนเช่นนี้ที่พระเจ้าให้มาเลี้ยงเอลียาห์!
ถ้าเราเป็นเอลียาห์คงสับสนจนไม่รู้จะคิดอย่างไร ทำไมพระเจ้าให้คนที่แม้แต่ตนเองก็ช่วยไม่ได้ แต่ให้มีเลี้ยงดูเอลียาห์ได้อย่างไร พระเจ้าสั่งผิดหรือเปล่า? นี่ยังไม่ต้องพูดถึงว่า
หญิงม่ายยากจนคนนี้จะปกป้องเอลียาห์ให้พ้นจากการถูกฆ่าล่าหัวได้อย่างไร
เส้นทางแห่งพระพร เส้นทางแห่งพระราชกิจอันทรงคุณของพระเจ้า
เส้นทางแห่งการสร้างชีวิตของเราแต่ละคนที่พระเจ้าทรงกระทำพระราชกิจของพระองค์เป็นเส้นทางที่ยากลำบาก เส้นทางที่ทั้งคนต้องการความช่วยเหลือ และ
คนที่พระเจ้าส่งมาช่วยต่างไม่สามารถช่วยตนเองได้
แต่เอลียาห์ไว้วางใจ
เชื่อฟัง
และ ทำตาม
เส้นทางแห่งพระพรและพระราชกิจที่กระทำเสริมสร้างในชีวิตของเรามักทรงนำเราผ่านเส้นทางชีวิตที่สุ่มเสี่ยง
แสบแสนสาหัส
เป็นสถานการณ์ชีวิตที่มิใช่ไม่มีความสะดวกสบายเท่านั้น แต่เป็นวิถีชีวิตที่กำลังพบจุดล่อแหลมสุ่มเสี่ยงอันตราย ที่เราไม่รู้ว่าจะเดินไปทิศทางไหนดี
แต่ในสถานการณ์เช่นนั้นที่พระเจ้าทรงสร้างเราขึ้นใหม่ เราได้เห็นการอัศจรรย์ของพระองค์ เราได้รับพระพรของพระองค์
เหตุการณ์ในทำนองนี้เกิดขึ้นตลอดเรื่องราวในพระคัมภีร์
เมื่อโมเสสนำอิสราเอลออกจากการเป็นทาสในอียิปต์มุ่งหน้าไปสู่แผ่นดินแห่งพระสัญญา ด่านแรกพวกเขาจนตรอกหมดทางหนีกองทัพอียิปต์ เพราะทะเลแดงขวางกั้นอยู่
ก่อนที่เดวิดจะล้มยักษ์ได้
เขาต้องผ่านการปกป้องฝูงแกะจากภัยสัตว์ร้ายต่าง ๆ
ทำไมหรือที่พระพร
การอัศจรรย์ ถึงไม่เกิดขึ้นเมื่อชีวิตของเราอยู่สุขสบายและปลอดภัย ทำไมถึงต้องผ่านเส้นทางที่ยากลำบาก หมดที่หวัง
สิ้นที่พึ่งในชีวิต?
ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะในเวลาเช่นนั้นเองเรารู้ว่าเราพึ่งตนเองไม่ได้ เราพึ่งคนอื่นไม่ได้
เป็นเวลาที่เราต้องพึ่งพระเจ้า
ในการทำงานในวันนี้
เมื่อเราต้องเผชิญหน้ากับความทุกข์ยากลำบาก เราหมดที่พึ่ง สิ้นความหวัง
สับสน ไม่รู้จะไปทางไหน? อนาคตอันใกล้จะเป็นอย่างไร
ในเวลาเช่นนี้ขอเราตระหนักชัดและเชื่อมั่นว่า โอกาสที่พระเจ้าจะอวยพระพร เวลาที่พระเจ้าจะทรงเสริมสร้างเราขึ้นใหม่ โอกาสที่การอัศจรรย์จากพระเจ้าที่จะเกิดแก่เราเริ่มต้นแล้ว สิ่งที่เราสามารถทำได้ในเวลานั้นคือ
ถ่อมชีวิตลง ใกล้ชิดกับพระเจ้า
แสวงหาพระประสงค์ของพระองค์
เชื่อและไว้วางใจ
และก้าวเดินไปตามการทรงนำ และ เปิดเผย
ก้าวต่อก้าว
แม้ยังไม่เห็นทิศทาง เป้าหมายที่ชัดเจน
และพระเจ้าจะทรงค่อย ๆ เปิดเผยแก่เรา
และในเวลาเดียวกันยอมรับการเปลี่ยนแปลง และ
เสริมสร้างจากพระเจ้า
ในเวลาเช่นนี้มิได้มุ่งเน้นไปที่ปัญหาและการหมดทางสู้
แต่มุ่งมั่นตั้งใจแสวงหาน้ำพระทัย รับการเปลี่ยนแปลง และรับการสร้างใหม่จากพระองค์
กระตือรือร้นที่จะได้พบกับพระราชกิจของพระเจ้าในชีวิตของเรา สิ่งใหม่
พระพร และคนใหม่ในตัวเรา
ใช่ครับ
เส้นทางชีวิตที่ขรุขระ แสนแสบเสี่ยง
แต่เป็นโอกาสที่พระเจ้าสร้างเราขึ้นใหม่ และ
เราได้รับพระพรจากพระองค์
ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง
บ้านแม่แก้ดน้อย สันทราย เชียงใหม่
E-mail: prasit.barnabus@gmail.com
081-2894499
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น