เปาโลกล่าวว่า “ข้าพเจ้าตายแล้ว แต่ข้าพเจ้ายังมีชีวิตอยู่” ที่เปาโลกล่าวว่าท่าน “ตายแล้ว” ท่านหมายความว่า ธรรมชาติชีวิตเดิมของท่านได้ถูกตรึงพร้อมกับพระคริสต์ที่กางเขน แต่ที่ท่าน “มีชีวิต” ที่ชีวิตขับเคลื่อนอยู่ในทุกวันนี้ได้ และมีชีวิตชีวาก็ด้วยพลังแห่งการทรงเป็นขึ้นใหม่ของพระคริสต์
ข้อความในพระธรรมตอนนี้เปาโลเขียนถึงผู้เชื่อในคริสตจักรเมืองกาลาเทีย เพราะสมาชิกในคริสตจักรเมืองนี้ถูกรบกวนด้วยคำสอนที่ว่า ที่คริสเตียนรอดได้นั้นเพราะกระทำความดีคือการกระทำตามพระบัญญัติ แทนที่ คริสเตียนได้รับความรอดโดยพระคุณของพระเจ้า สมาชิกคริสตจักรดังกล่าวถูกผลักดันให้เป็นคริสเตียนที่พึ่งในการเป็นคนดี ด้วยการกระทำดีตามบทบัญญัติ ความเชื่อของคริสเตียนกลุ่มนี้จึงไม่ต่างจากพวกยิวเพียงแต่เขาเชื่อนับถือพระเยซูที่ยิวไม่ยอมรับนับถือเท่านั้น
ในที่นี้จุดที่น่าสนใจคือ เปาโลมิได้แยกชีวิตที่กระทำตามพระบัญญัติของพระเจ้าออกจากชีวิตในความรอด แต่ท่านอธิบายกลับตาลปัตรไปในอีกแง่มุมหนึ่ง ที่แตกต่างจากคริสเตียนปัจจุบันหลายคนเข้าใจกัน คือท่านเปาโลยืนยันอย่างแข็งขันว่าท่านมิได้รอดเพราะท่านกระทำดี กระทำตามพระบัญญัติ แต่ท่านกลับเน้นว่า ที่ท่านกระทำดีได้ กระทำตามพระบัญญัติได้เพราะเป็นผลและพลังจากการที่ชีวิตของท่านได้รับความรอด เป็นชีวิตที่มีเป้าหมายและดำเนินชีวิตด้วยการได้รับการเปลี่ยนแปลงชีวิตใหม่ และ พลังการดำเนินชีวิตใหม่จากพระเยซูคริสต์ “...ชีวิตซึ่งข้าพเจ้าดำเนินอยู่ในร่างกายขณะนี้ ข้าพเจ้าดำเนินอยู่โดยความเชื่อในพระบุตรของพระเจ้า...”
บทบัญญัติมิได้เป็นหัวใจหรือสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตคริสเตียนที่เราพยายามอุตสาห์ทุ่มเทกระทำตาม ด้วยธรรมชาติแห่งความเป็นมนุษย์ ด้วยกำลังความสามารถของตนเอง และด้วยกำลังที่จำกัดในตัวเรา แต่หัวใจของชีวิตคริสเตียนคือพระคริสต์ทรงรักเราแต่ละคนและมอบชีวิตของพระองค์เพื่อเรา พระองค์ยอมถูกตรึงเพราะความบาปผิดของเรา พระองค์ทรงไถ่ ทรงปลดปล่อยเราให้หลุดออกจากกงเล็บแห่งอำนาจชั่วด้วยพระชนม์ชีพของพระองค์ และให้เราอยู่ในที่ที่พระองค์ทรงปกป้องเรา เพื่อเราจะปลอดภัย มีโอกาสใหม่ และมีชีวิตใหม่ที่เป็นชีวิตที่ได้รับจากพระคริสต์ แล้วทรงบ่มเพาะเราให้เติบโตและแข็งแรงขึ้น
ด้วยเหตุนี้เราจึงรักพระองค์ (เพราะเราสัมผัสแล้วว่าพระองค์ทรงรักเราก่อน) เราจึงสำนึกในพระคุณของพระเยซูคริสต์ที่มีในชีวิตของเราแต่ละคน ด้วยความสำนึกในพระคุณแห่งความรักของพระองค์ เราจึงเต็มใจและตั้งใจดำเนินชีวิตตามพระประสงค์ของพระคริสต์ แน่นอนว่า การดำเนินชีวิตดังกล่าวสอดคล้องตามพระบัญญัติของพระเจ้า แต่ที่เราสามารถดำเนินชีวิตตามพระประสงค์ของพระเจ้าได้เช่นนี้มิใช่เพราะกำลังของเราเอง แต่เพราะกำลังชีวิตของพระคริสต์ที่มีอยู่ในชีวิตของเราต่างหาก เพราะที่เรามีชีวิตอยู่ในปัจจุบันนี้ก็เพราะ “พระคริสต์ต่างหากที่มีชีวิตในข้าพเจ้า”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น