พระธรรมฟีลิปปีเป็นจดหมายที่เปาโลเขียนถึงคริสตจักรที่ได้ตั้งขึ้น
โดยเริ่มต้นใช้บ้านของลิเดียเป็นสถานที่นมัสการพระเจ้าร่วมกันกับกลุ่มสตรีที่สนใจและเชื่อที่อยู่ในเมืองนั้น ยิ่งกว่านั้น ชุมชนคริสตจักรแห่งนี้ยังมีส่วนช่วยสนับสนุนเปาโลในการทำงานประกาศข่าวดีของพระเยซูคริสต์ในที่ต่าง
ๆ อีกด้วย
แท้ที่จริงแล้ว
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแก่เปาโลครั้งเมื่อไปประกาศที่เมืองฟีลิปปีมีเหตุการณ์ที่เลวร้ายที่น่าฝังแน่นในความทรงจำของเปาโล คริสตจักรฟีลิปปีตั้งขึ้นด้วยความทุกข์ยาก
ลำบากและเจ็บปวดในชีวิตของเปาโล
เมื่อเปาโลเริ่มตั้งคริสตจักรแห่งนี้
เขาถูกจับ
กล่าวร้ายอย่างไม่สมเหตุสมผล
ถูกเฆี่ยนจนเลือกตกยางออก แล้วยังถูกโยนเข้าห้องขังชั้นใน ใส่ขื่อเท้า
แค่นั้นยังไม่พอ
ในคืนนั้นเกิดแผ่นดินไหวอีก หลังจากนั้น
เปาโลและสิลาสได้รับการร้องขอจากผู้ว่าการเมืองให้ออกจากเมืองฟีลิปปี
แต่ทำไมเปาโลจึงเขียนถึงชุมชนคริสตจักรฟีลิปปีว่า
“ข้าพเจ้าขอบพระคุณพระเจ้าทุกครั้งที่ระลึกถึงท่านทั้งหลาย...
เพราะท่านทั้งหลายมีส่วนร่วมในข่าวประเสริฐตั้งแต่วันแรกจนเวลานี้” (ฟีลิปปี 1:3, 5)
ทั้ง
ๆ ที่มีเรื่องเลวร้ายในฟีลิปปีที่น่าจะฝังอยู่ในความทรงจำของเปาโล
ขอตั้งข้อสังเกตว่า ในเรื่องนี้เปาโล “เลือกที่จะจำสิ่งดี ๆ”
มากกว่าที่จะให้ประสบการณ์จากเหตุการณ์ความเลวร้ายที่เกิดขึ้นอย่างมากมายและรุนแรงมามีอิทธิพลต่อความทรงจำของตน เป็นความจริงที่ฟีลิปปีมิใช่ที่ ๆ เปาโลมีความสุขมากมาย แต่เป็นที่ ๆ ท่านต้องอดทนรับมือกับการถูกข่มเหงและต้องทนรับความทุกข์ยากสาหัส ถูกกระทำอย่างไม่เป็นธรรม แต่เปาโลเลือกที่จะไม่ยอมเปิดทางให้ประสบการณ์เลวร้ายเหล่านี้มีอิทธิพลครอบงำความทรงจำของท่าน
ท่านกลับเลือกที่จะให้ประสบการณ์ในเหตุการณ์ดี
ๆ ในเมืองฟีลิปปีเป็นพลังในความทรงจำของท่าน
จนความทรงจำเหล่านั้นกลายเป็นทัศนะมุมมองที่ทำให้ท่านขอบพระคุณพระเจ้าในสิ่งดี
ๆ ที่ชุมชนคริสตจักรฟีลิปปีได้มีส่วนร่วมในการประกาศข่าวดีของพระเยซูคริสต์
ทุกวันนี้ชีวิตของคุณยังตกหล่มย้ำซ้ำในความทรงจำถึงบางคนที่สร้างความเจ็บปวดในชีวิตอยู่หรือเปล่า? ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นแฟนเก่า เพื่อนที่เคยทำงานด้วยกัน อาจารย์ที่เคยสอนคุณมาก่อน พ่อแม่หรือญาติในครอบครัว เจ้านายหรือผู้บังคับบัญชา หรือ ลูกน้อง หรือ
เพื่อนร่วมงานในที่ทำงาน หรือแม้แต่สามี/ภรรยาของคุณที่ทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ที่สร้างความเจ็บปวดแก่คุณ
แท้จริงแล้ว
คุณเองไม่ยอมปล่อยให้สิ่งนั้นหลุดลอยออกจากความทรงจำของคุณเองหรือไม่?
ถ้าเช่นนั้นคุณก็ไม่สามารถที่จะมีความชื่นชมยินดีกับความสัมพันธ์กับคน ๆ นั้นแน่ เพราะคุณเลือกที่จะเปิดประตูความทรงจำให้อิทธิพลประสบการณ์ที่เลวร้ายเข้ามากุมความทรงจำของตนเอง
ท่านครับ
ความทรงจำเป็นสิ่งที่เราแต่ละคนเลือกที่จะจำได้ครับ!
แต่ถ้าท่านยังจะเลือกความทรงจำที่แสนเจ็บปวดในชีวิต ท่านก็มีสิทธิครับ! แต่ท่านจะไม่ได้รับความสุขในชีวิต แต่สำหรับเปาโลแล้ว เขามีเหตุผลมากมายที่จะเลือกจำในสิ่งเลวร้ายและรุนแรงที่ท่านได้รับในเมืองฟีลิปปี แต่เปาโลกลับเลือกที่จะจำสิ่งดี ๆ ที่คนในชุมชนคริสตจักรเล็ก
ๆ ที่กระทำต่อท่าน และ สิ่งดี ๆ ที่พระเจ้าทรงกระทำผ่านคนเล็กน้อยเหล่านั้นเพื่อท่าน
เฉกเช่นเปาโล เราท่านเลือกที่จะให้ความทรงจำในสิ่งดี ๆ มีอิทธิพลต่อความทรงจำของเรา นอกจากที่เอื้ออำนวยให้ชีวิต จิตใจ
และอารมณ์ของเรามีความสุขแล้ว
ยังเอื้อและให้โอกาสที่เราจะเสริมสร้างความสัมพันธ์กับคนเหล่านั้นที่สร้างสรรค์
มั่นคง
เหนียวแน่นกว่าที่เราคาดหวังอีกด้วย
และที่สำคัญ การฝึกวินัยชีวิตในการเลือกจำสิ่งดี ๆ เป็นโอกาสที่พระเจ้าทรงเสริมสร้างชีวิตสาวกพระคริสต์ในตัวเราเติบโต
เข้มแข็ง มั่นคง และยั่งยืนด้วยครับ
ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง
บ้านแม่แก้ดน้อย สันทราย เชียงใหม่
E-mail: prasit.barnabus@gmail.com
081-2894499
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น