- ฉันฝันหา...ผู้นำที่ปราดเปรื่อง ที่เป็นผู้นำที่ตระหนักรู้เท่าทันตนเอง มิใช่รู้สารพัดเรื่อง แต่กลับไม่รู้เท่าทันตนเอง
- ฉันฝันหา...ผู้นำที่ประสบความสำเร็จที่เป็นผู้นำที่รับผิดชอบต่อผลจากพฤติกรรมที่เกิดขึ้น มิใช่ผู้นำที่เอาดีใส่ตัว เอาชั่วใส่ลูกน้อง สาดโคลนฝ่ายตรงกันข้าม
- ฉันฝันหา...ผู้นำที่นำบวก ใช้ช่วงเวลาแห่งวิกฤติ เป็นช่วงเวลาของความเชื่อศรัทธา “กล้าที่จะก้าวเท้าออกจากเรือ หยั่งเท้าลงในคลื่นทะเลที่กำลังบ้าคลั่ง” อะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนั้นฟังเสียงของพระคริสต์ และกระบวนการนี้มิใช่กล้าที่จะเชื่อศรัทธาเท่านั้น แต่ในเหตุการณ์ครั้งนี้ได้เสริมสร้างความเชื่อศรัทธาแก่ทั้งผู้นำและเพื่อนร่วมองค์กรด้วย
- ฉันฝันหา...ผู้นำที่ตระหนักรู้ชัดว่ามนุษย์ไม่สามารถควบคุมโลกทั้งใบ แต่ “ช่วงเวลาวิกฤติเป็นช่วงเวลาแห่งความเชื่อ คือเชื่อในการทรงนำตามแผนการของพระเจ้า มิใช่เชื่อในความรู้ความสามารถของ “ตนเอง” หรือ เชื่อว่า “กูทำได้” “ฉันมีแผนแล้ว”
- ฉันฝันหา...ผู้นำที่ยิ่งใหญ่จะให้สิ่งดีขององค์กรมาเป็นอันดับต้น ก่อนความสนใจและสิ่งดี ๆ สำหรับตนเอง มิใช่ “ฉันมาก่อน พวกพ้องตามมา ส่วนบรรดาประชากรค่อยวันกันทีหลัง”
ชีวิตองค์กรจะ “รุ่ง” หรือ “ร่วง”
ก็อยู่ที่ภาวะผู้นำ ของคน ๆ นั้น ทีม ๆ นั้น และ ที่สำคัญไม่ยิ่งหย่อนกว่ากันคือ...คนในองค์กรนั้น
ๆ ว่ามี “ฐานเชื่อกรอบคิด” (mindset)
เกี่ยวกับองค์กรของเราอย่างไร?
ผมเชื่อว่า... สิ่งแรกคือ อยู่ที่ภาวะผู้นำของตัวฉันเองว่าเป็นอย่างไรกันแน่!?
ในฐานะที่เป็นอวัยวะหนึ่งในองค์องค์กรนี้
ฉันฝันหา... “ฅนนำตน” มิใช่เริ่มต้นที่ “ตนนำคนอื่น” ครับ!
ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง
บ้านแม่แก้ดน้อย
สันทราย เชียงใหม่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น