1 ที่ริมฝั่งแม่น้ำของบาบิโลน เรานั่งลงและร่ำไห้ เมื่อระลึกถึงศิโยน
2 เราแขวนพิณของเราไว้
ที่ต้นปอปลาร์
3 เพราะที่นั่น ผู้คุมขอให้เราร้องเพลง ผู้ทรมานเราสั่งให้เราร้องเพลงแห่งความยินดี
พวกเขาพูดว่า
“ไหนร้องเพลงแห่งศิโยนให้ฟังสักบทซิ!”
4 เราจะขับร้องบทเพลงขององค์พระผู้เป็นเจ้า ในดินแดนต่างด้าวได้อย่างไร?
5 เยรูซาเล็มเอ๋ย หากเราลืมเจ้า ขอให้มือขวาของเราลืมความชำนาญเถิด
6 ขอให้ลิ้นของเราเกาะติดเพดานปาก หากเราลืมเจ้า
หากเราไม่ได้ถือว่าเยรูซาเล็มเป็นสุดยอดแห่งความชื่นชมยินดี
7 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า
ขอทรงจดจำสิ่งที่ชาวเอโดมได้ทำในวันที่กรุงเยรูซาเล็มแตก
พวกเขาโห่ร้องว่า
“พังมันเลย” “ทลายให้ถึงรากถึงโคนเลย!” (สดุดี
137:1-7
อมธ.)
สามประเด็นสำคัญที่สดุดีตอนนี้ได้ให้แก่เราคือ ความใฝ่ฝันของผู้เขียน เสียงร้องทูลต่อพระเจ้าของผู้เขียน และ บทเพลงของผู้เขียน
ไม่น่าแปลกใจที่เป็นบทเพลงของผู้ที่มีจิตใจที่ขมขื่นและเจ็บปวด
เพราะบทเพลงนี้กลั่นกรองออกมาจากก้นบึ้งแห่งหัวใจของชาวยิวที่ถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลยศึกที่กรุงบาบิโลน
ที่ผู้ร้องเพลงนี้บอกว่าเขาไม่สามารถที่จะลืมกรุงศิโยนดินแดนแห่งบ้านเกิดเมืองนอนของพวกเขาได้ ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาใฝ่ฝัน หวัง และ
ร้องทูลขอต่อพระเจ้าขอให้พวกเขาได้กลับไปสู่มาตุภูมิของเขาสักวันหนึ่ง
บทเพลงนี้มีประเด็นสำคัญยิ่งสำหรับผู้นำในปัจจุบัน ที่ท้าทายท่านให้ตอบคำถามยิ่งใหญ่ที่สำคัญ
ในฐานะที่ชุมชนคริสตจักรของเราเคยรุ่งโรจน์ มั่งคั่ง มั่นคง และเคยคิดว่าจะยั่งยืน แต่มาถึงวันนี้ องค์กรของเราตกต่ำย่ำแย่
ไม่แตกต่างอะไรกับที่ประเทศชุมชนคนยิวกำลังตกเป็นเชลยศึกในแผ่นดินบาบิโลนเลยนะครับ
ท่านจะตอบอย่างไรต่อคำถามที่ท้าทายต่อไปนี้จากผู้ประพันธ์เพลงสดุดีในแดนเชลยศึก?
·
ท่านผู้นำครับ
ทุกวันนี้ท่านกำลังใฝ่ฝันอะไรกันแน่?
หรือกำลังฝันหวานอะไรกันอยู่?
ถ้าท่านไม่มีความกลัวที่จะล้มเหลวท่านจะทำอะไรบ้าง?
·
ท่านผู้นำครับ วันนี้ท่านกำลังร้องบทเพลงชีวิตที่มีเนื้อหาอะไรบ้าง? ภาระความรับผิดชอบอะไรที่กระตุ้นให้ท่านมีความใฝ่ฝันที่ท่านต้องการมุ่งไปให้ถึงดวงดาวที่จะเป็นผู้นำขององค์กรนี้?
·
ท่านผู้นำครับ วันนี้ท่านร้องทูลต่อพระเจ้าว่าอะไร? อะไรคือเนื้อหาของคำทูลต่อพระเจ้า? อะไรที่จะเป็นสาเหตุให้ท่านเกิดความชื่นชมยินดีในชีวิตท่าน?
ท่านผู้นำทุกระดับ
ท่านจำเป็นที่จะต้องตอบคำถามเหล่านี้ให้ชัดเจนและจริงใจ
เพราะท่านกำลังตอบโดยตรงต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า และ ต่อหน้าประชากรของพระองค์ ท่านตอบว่าอะไรครับ?
ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง
บ้านแม่แก้ดน้อย สันทราย เชียงใหม่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น