...โมเสสทูลพระเจ้าว่า
“ข้าพระองค์เป็นใครเล่าที่จะไปเฝ้าฟาโรห์
และ
(ข้าพระองค์เป็นใครที่จะไป)นำคนอิสราเอลออกจากอียิปต์?” (อพยพ 3:11 อมธ.)
ที่ผ่านมา ผมอิจฉาหลายคนที่ผมรู้จัก พวกเขามีความเชื่อมั่นในตนเอง
ไม่ว่าในการพูดจาของเขา ท่าทีท่าทางที่แสดงออก ความภูมิฐาน
ชาติกำเนิด และ ฯลฯ
ส่วนตัว ผมมาจากครอบครัวปุถุชนคนธรรมดา ครอบครัวแบบชาวบ้าน+ค้าขาย
ถึงแม้จะไม่เคยอดมื้อกินมื้อ หรือ ร่างกายต้องเปลือยเปล่า
ผมมีโอกาสได้ไปโรงเรียน พ่อแม่รักและให้ความใส่ใจผมก็ตาม
ถึงกระนั้น ผมก็ยังเป็นคนที่ขาดความเชื่อมั่นในตนเอง
ผมไม่มีความมั่นใจในการพูดคุย แม้แต่การอ่าน หรือ การนำเสนอหน้าชั้นเรียน
ผมไม่มีทักษะ
ความสามารถ หรือ ความชำนาญในการเล่นกีฬาใด ๆ
แม้แต่การวิ่งแข่งก็แพ้
(หรือเป็นคนสุดท้าย) ทุกครั้งไป
ผมเป็นคนที่ไม่มีความเชื่อมั่นในตนเอง
และมักจะเกิดความรู้สึกสงสารตนเองในสิ่งที่ผมควรจะได้รับ
เมื่อคนรอบข้างของผมก้าวเข้าไปสู่ความสำเร็จในเรื่องต่าง
ๆ
ผมกลับพูดกับตนเองว่า
“ใช่...พวกเขาทำได้ ไม่ได้หมายความว่าคุณจะทำได้อย่างเขา”
“คุณรู้ตัวหรือเปล่าว่า...คุณไม่เก่งในเรื่องอะไรเลย”
ในประสบการณ์ของโมเสส
เขาอาจจะถูกกดดันจากคนรอบข้างในวัง
ผู้คนอาจจะซุบซิบกันว่า “มันก็แค่ลูกแรงงานทาสที่เขานำขึ้นมาจากแม่น้ำ”
แม้เขาจะมีโอกาสร่ำเรียน
ฝึกฝนเรื่องการปกครอง และ การต่อสู้ เมื่ออยู่ในวัง
แต่เมื่อเขาพยายามช่วยแรงงานทาสชนชาติของตน ลงเอยด้วยการฆ่าฝ่ายตรงกันข้าม
ถูกกล่าวหาว่ากบฏต่อราชบัลลังก์
ต้องหนีหัวซุกหัวซุนเอาชีวิตรอด มาพึ่งพิงคนอื่นที่มีเดียน
เมื่อพระเจ้าทรงเรียกเขาในทะเลทราย เขาจึงถามพระเจ้าว่า
ข้าพระองค์เป็นใคร ที่จะไปอยู่ต่อหน้าฟาโรห์
ข้าพระองค์เป็นใคร
ที่จะนำประชากรอิสราเอลออกจากการเป็นทาสในอียิปต์
ข้าพระองค์พูดไม่เก่ง ข้าพระองค์ล้มเหลวมาตลอดชีวิต
ข้าพระองค์ทำไม่ได้ ขอพระองค์ไปหาคนอื่นเถิด
ใช่...ด้วยตัวเราคนเดียว เราทำสิ่งเหล่านี้ไม่ได้
แต่ถ้างานใดที่พระเจ้าทรงเรียก
ทรงมอบหมายให้เรากระทำ
พระองค์จะทรงกระทำร่วมกับเรา จะไม่ปล่อยให้เราทำอยู่คนเดียว
พระเจ้าบอกกับโมเสสว่า “เราจะอยู่กับเจ้า...”
(อพยพ 3:12 อมธ.)
แต่เมื่อผมให้พระคริสต์เป็นเอก
เป็นใหญ่ เป็นเจ้าของชีวิตผม
ผมได้ตระหนักรู้ความจริงว่า ชีวิตที่เคลื่อนไปสู่เส้นชัยมิใช่อยู่ที่ตัวผมคนเดียว
ไม่ได้ขึ้นอยู่ว่า ผมเป็นคนดีแค่ไหน ผมเป็นคนเก่งมีความสามารถเท่าใด
แต่พระเจ้าต่างหากที่ทำสิ่งที่ดีในชีวิตผม เพื่อเสริมสร้างผมให้สามารถเป็นคนดีคนเก่ง
ท่านผู้อ่านครับ
ผมขออนุญาตให้กำลังท่านว่า... คนที่เคยรู้สีกกับตนเอง “ติดลบ” อย่างโมเสส
ว่าตนเองเป็นคนที่ไร้คุณค่า ชีวิตไม่มีความหมาย หรือ
พ่ายแพ้อีกแล้ว ตกเป็นเหยื่ออีกแล้ว
แต่ถ้าพระเจ้ามีพระประสงค์จะใช้ชีวิตของท่านเป็น
“ภาชนะ” ของพระองค์
พระองค์จะทุ่มเทลงแรงของพระองค์
สร้างท่านให้เป็น
“ภาชนะ” หรือ “เครื่องมือ” ที่พระองค์สามารถใช้อย่างเกิดผล
พระองค์จะใช้ท่าน
และ ให้ท่านทำงานร่วมกับพระองค์เพื่อเป็นพระพรของโลกนี้
ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง
บ้านแม่แก้ดน้อย สันทราย เชียงใหม่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น