09 พฤศจิกายน 2554

ผู้นำในชุมชนแผ่นดินของพระเจ้า (2)

อ่านลูกา 22:24-30

มีการโต้เถียงกันในพวกสาวกว่าใครในพวกเขาที่นับว่าเป็นใหญ่ พระองค์จึงตรัสกับพวกเขาว่า “กษัตริย์ของคนต่างชาติย่อมเป็นเจ้านายเหนือเขาทั้งหลาย และผู้ที่มีอำนาจเหนือเขานั้นเรียกตัวเองว่าเจ้าบุญนายคุณ แต่พวกท่านจะไม่เป็นอย่างนั้น ในพวกท่านคนที่เป็นใหญ่ต้องเป็นเหมือนเด็ก และคนที่เป็นนายต้องเป็นเหมือนผู้ปรนนิบัติ (ลูกา 22:24-26)

จากบทใคร่ครวญในตอนก่อนหน้านี้ เราปิดท้ายด้วยคำถามที่ฉงนใจว่า แล้วการเป็นผู้นำเฉกเช่นคนใช้ตามที่พระเยซูคริสต์กล่าวนั้นมันจะเป็นจริงได้หรือ? หรือเป็นการเล่นคำเล่นสำนวนเท่านั้น? ตามที่พระเยซูคริสต์กล่าวว่า “...และคนที่เป็นนายต้องเป็นเหมือนผู้ปรนนิบัติ” (22:26) เป็นคำกล่าวที่ขัดแย้งกันในตัว การเป็นผู้นำคือคนที่จะต้องออกคำสั่ง หรือ อย่างน้อยต้องบอกให้ลูกน้องทำสิ่งต่างๆ มิใช่หรือ? แล้วลูกน้องหรือคนใช้คือผู้ที่รับคำสั่งจากเจ้านายมิใช่หรือ? แล้วคำกล่าวของพระเยซูคริสต์จะถูกต้องได้อย่างไร หรือ พระองค์หมายความว่าอย่างไรกันแน่?

เพื่อที่เราจะเข้าใจว่าพระองค์หมายความว่าเช่นไร ให้เราค้นคว้าพิจารณาพระคัมภีร์ในตอนต่อไปว่า การเป็นผู้นำ หรือ เจ้านายอย่างคนใช้หรือผู้ปรนนิบัติ พระองค์หมายความว่าอย่างไรแน่ ในลูกา 22:27 พระเยซูคริสต์กล่าวว่า “ใครเป็นใหญ่กว่ากัน ผู้ที่นั่งรับประทานหรือผู้ปรนนิบัติ? ผู้ที่นั่งรับประทานมิใช่หรือ แต่ว่าเราอยู่ท่ามกลางพวกท่านเหมือนกับผู้ปรนนิบัติ”

ในที่นี้เราพบกับความต่างของวัฒนธรรมของยิวในสมัยพระเยซู กับการแปลพระคัมภีร์มาเป็นภาษาต่างๆโดยเฉพาะภาษาไทยของเราที่เดินตามรอยวัฒนธรรมของทางยุโรป/อเมริกา(ลืมตัวก็ได้) อย่างเช่นว่าในที่นี้เราแปลว่า “...ใครเป็นใหญ่กว่า ผู้ที่ นั่ง รับประทานหรือผู้ปรนนิบัติ?” ในพระคัมภีร์ภาษากรีกไม่ได้ใช้คำว่า นั่ง แต่ใช้คำว่า เอกเขนก ซึ่งเป็นท่ากึ่งนอนกึ่งนั่งในขณะรับประทานอาหาร และนี่คือท่าทางในการรับประทานอาหารเลี้ยงของคนยิวในสมัยนั้น (คริสต์ศตวรรษที่หนึ่ง) นั่นหมายความว่า ผู้รับประทานในวงอาหารนี้จะไม่ถนัดที่จะลุกขึ้นหยิบสิ่งต่างๆ ที่ต้องการ ดังนั้น เขาจะสั่งให้ “คนใช้” หรือผู้ปรนนิบัตินำมาให้ตน หรืออย่างน้อยคนใช้จะต้องให้บริการเสิร์ฟอาหารให้กับผู้รับประทานในวงนั้น เจ้านายนอนเอกเขนกรับประทานอาหารอย่างสบายและพูดคุยกันในวงอาหารอย่างสนุกสนาน ในขณะที่คนใช้จะต้องใส่ใจให้บริการแก่เจ้านายให้ได้รับความสะดวกสบายและมีความสุขมากที่สุด หรือคอยรับคำสั่งและทำการตามคำสั่งของเจ้านายอย่างเคร่งครัด

พระเยซูคริสต์ชี้ชัดต่อมาว่า “แต่เราอยู่ท่ามกลางพวกท่านเหมือนกับผู้ปรนนิบัติ” (22:27)

พระเยซูคริสต์กำลังบอกกับเราว่า พระองค์เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า เป็นเจ้านายที่ให้บริการ มิใช่เจ้านายที่รับบริการ และการให้บริการหรือการปรนนิบัติของพระองค์มิใช่การเดินโต๊ะเสิร์ฟอาหารอย่างคนใช้เท่านั้น แต่พระองค์องค์ “ให้” ชีวิตแก่มนุษย์เพื่อนมนุษย์จะได้มีชีวิตต่อไป การเป็น “เจ้านาย” หรือ “ผู้นำ” แบบพระเยซูคริสต์คือเป็นผู้ให้ชีวิตเพื่อช่วยให้ผู้คนรอบข้างจะมีชีวิตที่มีคุณค่าและความหมายเฉกเช่นการมีชีวิตในแผ่นดินของพระเจ้า ผู้นำแบบนี้เป็นผู้นำในแผ่นดินของพระเจ้า

“ผู้นำแบบคนใช้” ที่พระคริสต์กล่าวถึงนี้ มิได้มีความหมายเพียงผู้นำแบบผู้รับใช้ที่พูดกันเกร่อในหนังสือผู้นำองค์กรโดยทั่วไป ผู้นำแบบคนใช้ ที่พระคริสต์กล่าวถึงนี้ ต้องเชื่อมโยงกับความหมายที่พระเยซูคริสต์ได้กล่าวและกระทำก่อนหน้านี้คือ เมื่อพระองค์รับประทานปัสการ่วมกับสาวก (22:14-23) และในปัสกานั้นทรงหยิบขนมปังและยกแก้วเหล้าองุ่นขึ้นและประกาศถึงการที่พระองค์ยอมให้ชีวิตเพื่อช่วยให้มนุษย์หลุดรอดออกจากอำนาจแห่งความบาป เพื่อจะมีชีวิตในแผ่นดินของพระเจ้า การให้หรือการปรนนิบัติที่พระคริสต์กล่าวถึงนี้คือการให้ชีวิตเพื่อคนอื่นจะได้ชีวิต

ดังนั้น ผู้นำแบบผู้รับใช้ ที่พระคริสต์กล่าวถึงนี้จะต้องไปเชื่อมโยงกับ “ผู้รับใช้ที่ทนทุกข์” ในอิสยาห์ บทที่ 52 และ 53 ด้วย และพระคริสต์ได้สำแดงการเป็นผู้รับใช้หรือผู้ปรนนิบัติที่ทนทุกข์ผ่านการมีชีวิต การตายที่กางเขน และการเป็นขึ้นจากความตายในชีวิตของพระองค์ ผู้นำในแผ่นดินของพระเจ้าจึงเป็นผู้นำที่ยอมสละชีวิตของตนเองเพื่อให้ชีวิตแก่ผู้อื่น และนี่จึงเป็นผู้นำแบบ “ผู้นำผู้รับใช้ที่ทนทุกข์และให้ชีวิต” มิใช่ผู้นำที่หยิบยื่นเศษเดนชีวิตแก่คนอื่น ส่วนตนเองกลับเสวยสุขบนกองผลประโยชน์เฉกเช่นเศรษฐีในเรื่องลาซารัส

ในวันนี้ไม่ว่าเราจะเป็นผู้นำในระดับใดก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นผู้นำในที่ทำงาน ในครอบครัว ในชุมชนสังคมโลก หรือในคริสตจักรก็ตาม แท้จริงแล้วในทุกที่ ทุกสถานการณ์พระเจ้าทรงเรียกให้เราแต่ละคนเป็น “ผู้นำผู้รับใช้(ผู้นำแบบคนใช้)” ที่จะรับใช้คนรอบข้างตามแบบอย่าง “ผู้นำผู้รับใช้ที่ทนทุกข์และให้ชีวิต” เฉกเช่นที่พระองค์ได้สละชีวิตของพระองค์เพื่อเราจะได้มีชีวิต

ประเด็นใคร่ครวญในวันนี้
  • ผู้นำแบบผู้รับใช้ที่ให้ชีวิต มีความหมายที่เป็นรูปธรรมสำหรับท่านหรือไม่? อย่างไร?
  • ท่านจะเลียนแบบการเป็นผู้นำแบบพระเยซูคริสต์ในที่ทำงานของท่านได้อย่างไรบ้าง?
  • ท่านจะเป็นผู้นำแบบพระเยซูคริสต์ในครอบครัว และ ในชุมชนสังคมได้อย่างไรบ้าง?
  • ท่านจะเป็นผู้นำแบบพระเยซูคริสต์ในชุมชนคริสตจักรของท่านได้อย่างไรบ้าง?

ภาวนา

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ได้วางมาตรฐานการเป็นผู้นำสำหรับข้าพระองค์ไว้สูงยิ่ง พระองค์ทรงเรียกร้องให้ข้าพระองค์ลงจากตำแหน่ง ฐานะในสังคม ลงจากความอยากได้ใคร่เป็นของข้าพระองค์ ลงมาเป็นผู้รับใช้ที่ยอมสละชีวิตของตน และภาพที่ชัดอยู่ข้างหน้าคือภาพที่พระองค์ยอมทนทุกข์ ถูกตรึงบนกางเขนนั้น และนี่พระองค์ยังหมายถึงการรับใช้พระองค์มิใช่การรับใช้เพื่อตัวของข้าพระองค์เอง

พระองค์เจ้าข้า... นี่เป็นมาตรฐานสูงจริงๆ สูงเกินกว่าที่ข้าพระองค์จะไขว่คว้าเอาไว้ได้

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดช่วยข้าพระองค์เห็นโอกาสและแนวทางที่จะรับใช้พระองค์ได้ร่วมรับใช้ในพระราชกิจของพระองค์ ด้วยการติดสนิทและมีกำลังจากพระองค์ที่จะรับใช้อย่างที่พระองค์มีพระประสงค์ เพื่อข้าพระองค์จะสามารถที่จะรับใช้คนรอบข้างด้วยการทุ่มเทให้ทั้งชีวิต

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในวันนี้ขอพระองค์โปรดช่วยให้ข้าพระองค์สามารถที่จะมองเห็นโอกาส และ มีกำลังจากพระองค์ที่จะเป็นผู้นำแบบผู้รับใช้ที่ให้ชีวิตในที่ที่ข้าพระองค์ทำงาน ในที่ที่ข้าพระองค์จะต้องติดต่อสัมพันธ์กับคนอื่นๆ เพื่อโดยพระคุณของพระองค์ข้าพระองค์จะได้พัฒนาขึ้นเป็นผู้นำแบบผู้รับใช้ที่ให้ชีวิตตามพระประสงค์มากยิ่งๆ ขึ้นทุกวัน

ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง
บ้านแม่แก้ดน้อย สันทราย เชียงใหม่

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น