04 สิงหาคม 2558

ความเชื่อศรัทธาบนพิธีกรรมที่คุ้นชิน หรือ บนสัมพันธภาพ?

จง​เอา​ใจ​ใส่​สิ่ง​ที่​อยู่​เบื้อง​บน ไม่​ใช่​สิ่ง​ที่​อยู่​บน​แผ่น​ดิน​โลก
(โคโลสี 3:2 มตฐ.)

มิชชันนารีอาวุโสครอบครัวหนึ่ง   ไปซื้อลูกสุนัขมาตัวหนึ่งที่เขาชื่นชอบมาก  เขาเลี้ยงสุนัขตัวนี้อย่างดี  อาบน้ำ  ตัดขน  และเล่นกับมันทุกวัน   แต่ไม่นานนักสุนัขตัวนี้กลับมีนิสัยเสียชอบกัดและดึงผ้าที่ตากที่ราวตากผ้า

มิชชันนารีท่านนี้เลยวางแผนจัดการดัดนิสัยเจ้าสุนัขตัวนี้   เขาเอาผ้ากันเปื้อนเวลาทำครัวของเขามาแขวนไว้ที่ราวตากผ้า   เวลาใดที่เจ้าหมาดึงผ้านี้ลงมา   มิชชันนารีจะดุมันทุกครั้ง   ปรากฏว่าหลังจากทำเช่นนี้เป็นประจำสองสัปดาห์   เจ้าหมาตัวนี้ไม่กัดแล้วลากผ้ากันเปื้อนนั้นลงจากราวตากผ้าอีกเลย

ดังนั้น   มิชชันนารีจึงเริ่มตากผ้าที่ซักแล้วบนราวตากผ้า   แต่เมื่อกลับจากการออกไปทำธุระข้างนอกถึงบ้านตอนเย็น   ลมแทบจับเอา   เพราะเสื้อผ้าที่เขาซักแล้วตากบนราวนั้นถูกดึงลากลงมากระจุยกระจายบนพื้น   ยกเว้นผ้าผืนเดียวที่ยังตากอยู่บนราวตากผ้าคือ  ผ้ากันเปื้อนเวลาทำครัวของเขา

ขอตั้งข้อสังเกตว่า   เจ้าสุนัขตัวนี้เรียนรู้และคุ้นชินกับสิ่งที่มันได้รับการฝึกฝนให้ทำ   มันจึงไม่กัดลากผ้ากันเปื้อนของเจ้าของลงจากราวตากผ้า   คริสตชนบางคนบางครั้ง และ ก็หลายคนหลายครั้งที่ทำอะไร ๆ ที่คุ้นชินที่ทำเป็นกิจวัตร  เช่น  ไปโบสถ์เช้าวันอาทิตย์   เขาภาวนาอธิษฐานหลังตื่นเช้าทุกวัน   อธิษฐานก่อนนอนทุกวัน   รวมถึงอธิษฐานก่อนรับประทานอาหารทุกสามมื้อ   สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่คริสตชนคนนั้นกระทำอย่างคุ้นชินเป็นกิจวัตร   แต่ถ้าลองพิจารณาอย่างลึกซึ้งจริงจังว่า  แท้จริงแล้วคริสตชนคนนั้นรู้จักพระเจ้าจริง ๆ ในชีวิตหรือเปล่ากลับเป็นคำถามใหญ่   หรือเขาอาจจะไปโบสถ์วันอาทิตย์  อธิษฐานก่อนกินข้าวทุกมื้อ  อธิษฐานก่อนนอนทุกคืน  และภาวนาอธิษฐานทุกเช้าหลังตื่นนอน   แต่ไม่มีความสัมพันธ์กับพระเจ้าในชีวิตประจำวันเลย

คริสตชนหลายคนให้พิธีกรรม หรือ กิจวัตรทางศาสนาที่ทำอย่างประจำคุ้นชินมาครอบงำอยู่เหนือความเชื่อที่มีความสัมพันธ์สนิทกับพระเจ้า   การไปโบสถ์เช้าวันอาทิตย์  การอ่านพระคัมภีร์  การอธิษฐาน  การภาวนาประจำวันเป็นสิ่งที่ดีที่คริสตชนควรกระทำกันทุกคน   แต่ให้เรากระทำสิ่งเหล่านี้ออกมาจากจิตใจที่รักและ ผูกพันติดสนิทกับองค์พระผู้เป็นเจ้า   แต่มิใช่กระทำด้วยความคุ้นชินเป็นกิจวัตรประจำวัน   แต่ให้เรากระทำด้วยความรักและผูกพันและด้วยจิตใจที่ต้องการนมัสการสรรเสริญยกย่องพระองค์ด้วยสำนึกในความรักเมตตาของพระองค์ที่มีต่อเรา

ดัง​นั้น พี่​น้อง​ทั้ง​หลาย โดย​เห็น​แก่​ความ​เมตตา​กรุณา​ของ​พระ​เจ้า ข้าพเจ้าจึง​วิง​วอน​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ให้​ถวาย​ตัว​ของ​ท่าน​แด่​พระ​องค์ เพื่อ​เป็น​เครื่อง​บูชา​อัน​บริสุทธิ์​ที่​มี​ชีวิต และ​เป็น​ที่​พอ​พระทัย​พระ​เจ้า ซึ่ง​เป็น​การ​นมัสการ​โดย​วิญญาณ​จิต​ของ​ท่าน  อย่า​ลอก​เลียน​แบบ​อย่าง​คน​ใน​ยุค​นี้ แต่​จง​รับ​การ​เปลี่ยน​แปลง​จิต​ใจ แล้ว​อุป​นิสัย​ของ​ท่าน​จึง​จะ​เปลี่ยน​ใหม่ เพื่อ​ท่าน​จะ​ได้​ทราบ​พระ​ประสงค์​ของ​พระ​เจ้า จะ​ได้​รู้​ว่า​อะไร​ดี อะไร​เป็น​ที่​ชอบ​พระทัย และ​อะไร​ดี​ยอด​เยี่ยม (โรม 12:1-2 มตฐ.)

ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง
บ้านแม่แก้ดน้อย  สันทราย  เชียงใหม่
E-mail: prasit.barnabus@gmail.com
081-2894499

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น