21 มีนาคม 2553

มิตรสหายในงานชีวิตที่น่าเบื่อหน่าย

แท้จริงแล้วความพยายามวันแล้ววันเล่านั้นมีค่ายิ่ง
มิใช่เหตุการณ์พิเศษสุดยอดที่เกิดขึ้นเพียงชั่วครั้งบางคราว
การที่ท่านเชื่อฟังและพยายามทำตามพระประสงค์ของพระเจ้าวันแล้ววันเล่าในความรู้สึกที่ว่างเปล่า
เหมือนการเดินทางชีวิตในถิ่นทุรกันดารที่ราบโล่ง กว้าง เวิ้งว้าง
มีค่าในชีวิตยิ่งกว่าเหตุการณ์พิเศษสุดเฉกเช่นสาวกเห็นการทรงจำแลงพระกายของพระคริสต์บนยอดเขา

ไม่มีที่ใดที่ต้องการความพากเพียรอุตสาหะมากเท่ากับการดำรงชีวิตที่มีความเชื่อศรัทธา
งานและชีวิตที่น่าเบื่อหน่ายในแผ่นดินของพระเจ้า…
คือการที่ท่านจะต้องมีชีวิตที่ตรึงแน่นในสัมพันธภาพที่สนิทสนมกับพระองค์
พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าในเรื่องเล็กเรื่องน้อย
ผู้ที่ควบคุมสิ่งเล็กสิ่งน้อยที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน

ท่านจงระลึกไว้เสมอว่า
ในแต่ละวันไม่มีสิ่งใดที่เล็กเกินไปที่จะเป็นส่วนหนึ่งในแผนงานของพระเจ้า
ดั่งชิ้นหินโมเสคชิ้นเล็กๆ ชิ้นหนึ่ง มีบทบาทยิ่งใหญ่ในภาพรวมทั้งหมดของภาพโมเสคนั้น

ท่านจงมีชีวิตที่ชื่นชมยินดีในพระเจ้า
ผู้ทรงเชื่อมต่อสัมพันธ์ให้เกิดดุลยภาพและความงดงามแห่งโมเสดชีวิตของท่านในแผนการของพระองค์

ประเด็นสำหรับการใคร่ครวญขุดลึก

1. ในชีวิตของท่าน ท่านมีหลักการในการให้คุณค่าและความสำคัญต่อชีวิต สิ่งที่เกิดขึ้น และเหตุการณ์แวดล้อมอย่างไร?

2. ในชีวิตของท่านอะไรคือสิ่งที่น่าเบื่อหน่ายในชีวิตประจำวัน(วันแล้ววันเล่า)ของท่าน?

3. อะไรคือความน่าเบื่อหน่ายในชีวิตความเชื่อศรัทธาของท่าน?

4. ท่านมีความคิดเห็น และ ประสบการณ์อย่างไรบ้างกับคำกล่าวข้างต้นที่ว่า “พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าในเรื่องเล็กเรื่องน้อย ผู้ที่ควบคุมสิ่งเล็กสิ่งน้อยที่เกิดขึ้นในแต่ละวัน”?

5. ท่านเห็นว่า “ชีวทัศน์ และ โลกทัศน์” ของข้อความข้างต้นกับทัศนะของท่านเอง มีอะไรที่เหมือน และ แตกต่างกันอย่างไรบ้าง? ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น?

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น