ชีวิตจาริกต่อไป...

วันขึ้นปีใหม่ชาติพันธุ์จีน

เช้าวันหนึ่ง มีชายคนหนึ่งเดินเข้าไปในชายป่าคนเดียว...
เขาตัดสินใจที่จะเลิกทุกอย่างในชีวิต
เลิกการงานที่เขาเคยทำ
เลิกความสัมพันธ์ที่เคยมีกับผู้คนที่เขาคบค้ามา
เลิกการก้าวไปของจิตวิญญาณ
แท้จริงแล้วเขาต้องการเลิกที่จะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้

เขาตัดสินใจใช้โอกาสสุดท้ายนี้ที่จะคุยกับพระเจ้า และ
ตัดสินใจแล้วว่านี่คือการพูดคุยกับพระเจ้าครั้งสุดท้ายในชีวิตของเขา

พระเจ้า พระองค์มีเหตุผลที่ดีสักเหตุผลหนึ่งไหม
ที่ผมควรล้มเลิกการตัดสินใจ “หยุด” ชีวิตไว้เพียงแค่นี้? ชายคนนั้นถามพระเจ้า

คำตอบของพระเจ้าทำให้ชายคนนั้นต้องแปลกใจอย่างยิ่ง
“ลองดูรอบๆ ตัวเจ้าซิ...เจ้าเห็นต้นเฟิร์นมากมายบนพื้นดิน สีเขียวขจีดูอ่อนนุ่มเหล่านั้นหรือไม่? แล้วเจ้าเห็นกอไผ่ต้นสูงชะลูดใหญ่โตกอนั้นไหม?”

“เห็นครับพระเจ้า แล้วทำไมหรือ?” ชายคนนั้นตอบ

“เจ้ารู้ถึงความเป็นมาและการเติบโตของทั้งเฟิร์น และ ไผ่กอนั้นหรือไม่? พระเจ้าถามคนนั้นต่อ

เขาตอบพระเจ้าว่า “ไม่รู้”

“เมื่อเราให้เมล็ดของพืชทั้งสองมาตกที่นี่ พื้นดินแห่งนี้ไม่มีทั้งเฟิร์นและไผ่ แต่เมื่อเมล็ดทั้งสองตกลงบนแผ่นดินแห่งนี้ เราเอาใจใส่ดูแลทั้งสองอย่างดี เราให้แสงสว่างแก่ทั้งสอง เราประทานความชื้นและความชุ่มฉ่ำ ความอบอุ่นในพื้นดิน ดินที่โอชะอุดมสมบูรณ์ เวลาไม่เท่าไหร่ ต้นเฟิร์นงอกต้นอ่อน เฟิร์นอ่อนดูสดใสเขียวขจีและดูอ่อนนุ่มปกคลุมไปทั่วผืนแผ่นดินนี้ เฟิร์นเติบโตและแผ่ขยายอย่างรวดเร็ว

แต่เจ้ารู้ไหม ไม่มีอะไรเกิดขึ้นจากเมล็ดไผ่ให้เห็นบนดิน แต่เราก็ไม่ล้มเลิกที่จะดูแลเอาใจใส่เมล็ดไผ่ ผ่านไปจนถึงปีที่สองต้นเฟิร์นแผ่ขยายเต็มพื้นที่ไปทั่ว แต่ไม่เห็นเมล็ดไผ่เกิดอะไรขึ้นเลย เราก็ไม่ล้มเลิกที่จะดูแลเอาใจใส่เมล็ดไผ่” พระเจ้าอธิบายให้ชายคนนั้น “ในปีที่สามก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เราก็ไม่ล้มเลิกที่จะเอาใจใส่เมล็ดไผ่ ในปีที่สี่เหตุการณ์ก็ยังคงเดิม” พระเจ้าเล่าต่อไปว่า “เมื่อมาถึงปีที่ห้า เจ้ารู้ไหมเราเห็นต้นไผ่เล็กๆ แทงพื้นดินขึ้นมา...”

“ถ้าเปรียบไผ่กับเฟิร์นตอนนั้นเปรียบกันไม่ได้เลย เฟิร์นเติบโตและแผ่ขยายออกไปกินพื้นที่กว้างไกล ไผ่เป็นเพียงต้นอ่อนเล็กกระจิดริดที่เพิ่งแทงขึ้นจากพื้นดิน... แต่อะไรเกิดขึ้นหลังจากนั้นอีก 6 เดือน ต้นไผ่ที่แทงทะลุพื้นดินได้แทงเสียดฟ้าสูงขึ้นกว่าสิบเมตร ต้นไผ่ใช้เวลาถึง 5 ปีในการหยั่งรากลงในดิน รากเหล่านั้นทำให้ต้นไผ่แข็งแรงและทำให้มันสามารถที่จะอยู่รอดเติบโตได้ ยิ่งกว่านั้นทำให้มันสามารถสูงชะลูดอย่างสง่างาม เราจะไม่ยอมให้สิ่งที่เราสร้างต้องรับกับสถานการณ์ชีวิตที่สิ่งนั้นไม่สามารถที่จะแบกรับได้” พระเจ้ากล่าวแก่ชายคนนั้น

แล้วพระองค์จ้องมองชายคนนั้นด้วยสายตาที่เมตตาพร้อมกับกล่าวว่า
“ลูกเอ๋ย เจ้ารู้ไหม ในช่วงเวลาที่ผ่านมาจนถึงเวลานี้ที่เจ้าต้องเผชิญกับเหตุการณ์สถานการณ์ที่แสนทุกข์ยากสาหัส แท้จริงแล้วเป็นช่วงเวลาที่ชีวิตเจ้ากำลังหยั่งรากลึกลงและแผ่กว้าง เมื่อเราไม่ยอมล้มเลิกที่จะดูแลเมล็ดไผ่ เราก็จะไม่ยอมล้มเลิกที่จะเอาใจใส่ชีวิตของเจ้าด้วยเช่นกัน เจ้าต้องไม่เปรียบเทียบตนเองกับคนอื่น เพียงแต่ว่าในเวลาที่ภายนอกดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นนี้ ภายในของเจ้าหยั่งรากลงในเราหรือไม่เท่านั้น”

แล้วพระเจ้ากล่าวต่อไปว่า
“ต้นไผ่มีจุดประสงค์ในชีวิตของมันแตกต่างจากต้นเฟิร์น แต่ทั้งไผ่และเฟิร์นทำให้โลกนี้สดชื่นสวยงาม”

พระเจ้าบอกกับชายคนนั้นว่า
“เมื่อเวลาของเจ้ามาถึง ชีวิตของเจ้าจะเติบโตสูงใหญ่”

ชายคนนั้นถามพระเจ้าว่า “และผมจะสูงขึ้นแค่ไหน?”

พระเจ้าถามย้อนกลับว่า “แล้วเจ้าคิดว่าต้นไผ่ควรสูงขึ้นแค่ไหนล่ะ?”

ชายคนนั้นตอบพระเจ้าว่า “สูงเท่าที่มันจะสูงได้”

“ใช่แล้ว” พระเจ้าตอบชายคนนั้น

ดังนั้น เมื่อถึงเวลาท่านจงเติบโตและมีชีวิตที่สูงชะลูดให้เป็นการยกย่องและสรรเสริญพระเจ้า

ผมหวังว่าบทสนทนาระหว่างพระเจ้ากับชายคนนี้คงจะช่วยให้ท่านเห็นว่า พระเจ้าจะไม่มีทางล้มเลิกในการดูแลเอาใจใส่ชีวิตของท่าน พระองค์จะไม่ละทิ้งท่าน พระองค์จะไม่ละทิ้งท่านไปแม้แต่วันเดียว

แต่สิ่งที่ต้องระวังคือ ท่านอาจจะทิ้งพระเจ้าตลอดไป ทั้งที่ไม่รู้ตัวและที่ตั้งใจ ในเวลาที่ทุกข์ยากแสนสาหัสท่านจึงมิได้หยั่งรากชีวิตในพระเจ้า

แท้จริงแล้ว ในความทุกข์ยากลำบากของชีวิตเป็นเวลาที่เราจะยิ่งใกล้ชิดติดสนิทกับพระเจ้า เพื่อที่รากแห่งชีวิตของเราจะหยั่งลึกและแผ่กว้างลงในพระประสงค์ของพระองค์ในชีวิตของเรา เมื่อผ่านช่วงวิกฤติชีวิตเป็นเวลาที่พระเจ้าประทานแก่เราให้เติบโต เกิดผล ประสบผลสำเร็จตามพระประสงค์ของพระองค์

วันดีดีให้ความสุขแก่ท่าน
วันแย่แย่ให้ประสบการณ์ที่ล้ำค่า
ทั้งสองวันสำคัญยิ่งในชีวิตของท่าน

ชีวิตจะมีความสุขและความหมาย ชีวิตนั้นต้องทุ่มเทอย่างต่อเนื่อง
ความสุขและความหมายในชีวิตมิได้เกิดขึ้นโดยบังเอิญ
แต่มันเกิดขึ้นเพราะการตัดสินใจเลือก และ การลงมือทำ
ในแต่ละวันเราได้รับโอกาสใหม่ๆ ในการตัดสินใจเลือก ในการลงมือทำ และ
สร้างสรรค์บนเส้นทางชีวิตที่เราจาริกไป
แต่ทั้งสิ้นนี้ พระเจ้าทรงเป็นพระกำลัง พระเมตตา ทรงเอาใจใส่ในทุกขณะจิตของเรา

จงจาริกต่อไป...
ความสุขทำให้ชีวิตของท่านหวานชื่น
ความทุกข์ยากช่วยให้ชีวิตของท่านเข้มแข็ง
ความโศกเศร้าทำให้ท่านเป็นคน
ความล้มเหลวช่วยให้ท่านถ่อม
ความสำเร็จทำให้ท่านเติบโต
มีแต่พระเจ้าเท่านั้นที่ช่วยให้ท่านจาริกต่อไปได้ในชีวิตนี้อย่างมั่นคง ต่อเนื่อง จนถึงจุดหมาย

ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง
แม่แก้ดน้อย สันทราย เชียงใหม่
081-289-4499

ถ้าท่านอ่านบทใคร่ครวญนี้แล้ว ได้รับการทรงนำให้ระลึกถึงพระวจนะของพระเจ้าตอนไหน
โปรดแบ่งปันกับผู้เขียน และ แบ่งปันกันและกันด้วย
เพื่อร่วมกันหยั่งรากลงในพระประสงค์ของพระเจ้าครับ ขอบพระคุณมากครับ