28 มีนาคม 2559

อันไหนมาก่อน...?

เป็นไปได้ไหมที่เมื่อเรารอหมายสำคัญจากพระเจ้า? 
...พระเจ้าก็กำลังรอให้เราก้าวออกก้าวแรกด้วยพลังแห่งความศรัทธาและไว้วางใจในพระองค์?

หลายครั้งเมื่อคริสตชนอธิษฐานทูลขอการทรงนำจากพระเจ้าในการตัดสินใจในเรื่องต่างที่สำคัญในชีวิต   หลังการอธิษฐานหลายท่านมักรอดูว่าพระเจ้าจะสำแดงหมายสำคัญอะไร อย่างไร ที่จะช่วยให้ตนสามารถตัดสินใจในเรื่องนั้น ๆ ด้วยความมั่นใจ  

เป็นไปได้ไหมที่เมื่อเรากำลังรอหมายสำคัญจากพระเจ้า...   พระเจ้าก็กำลังรอให้เราก้าวออกไปก้าวแรกด้วยพลังแห่งความเชื่อศรัทธาและไว้วางใจในพระองค์?

เมื่อเปโตรต้องการมั่นใจว่า  สิ่งที่เขาเห็นในทะเลนั้นเป็นผี หรือ พระเยซูคริสต์   เขาทูลขอว่า... ถ้าเป็นพระเยซูคริสต์จริง   ขอให้เขาสามารถเดินบนน้ำทะเล   พระเยซูตรัสตอบกลับมาว่า “มาเถิด” (มัทธิว 14:29 มตฐ.)   พระเยซูคริสต์คาดหวังให้เปโตร ก้าวลงบนน้ำทะเลที่กำลังคึกคะนองและฟองฟู่   ซึ่งเป็นก้าวแรกแห่งความเชื่อศรัทธาที่มาจากก้นบึ้งแห่งชีวิตที่เปโตรจะไว้วางใจในคำตรัสของพระคริสต์ที่ว่า “มาเถิด”  

ขอตั้งข้อสังเกตว่า  เปโตรไม่ได้ต่อรองพระเยซูว่า  ขอหมายสำคัญที่เขาจะไว้วางใจจนเขาสามารถก้าวลงบนน้ำทะเลที่ปั่นป่วนได้   แต่สิ่งที่เปโตรทำในวิกฤตินั้นคือ “ก้าวออกจากเรือเหยียบลงบนน้ำทะเล” (ข้อ 22-23)   แล้วหมายสำคัญแรกก็เกิดขึ้นเป็นจริงคือ  เปโตรเดินบนน้ำทะเลได้   ในที่นี้หมายสำคัญมิใช่สิ่งอื่นใดเลย   แต่เป็นพระราชกิจของพระเจ้าที่กระทำในวิกฤติชีวิตประจำวันของเราโดยแท้

การก้าวเดินบนน้ำทะเลมิใช่เป้าหมายปลายทางแห่งความเชื่อศรัทธาของคริสตชน   แต่เป้าหมายปลายทางคือการที่คริสตชนแต่ละคนเดินเข้าใกล้ชิดพระคริสต์มากขึ้น ๆ แต่เมื่อการมุ่งมองในชีวิตของเราเคลื่อนเป้าจากพระคริสต์ไปยังสภาวะแวดล้อมวิกฤติที่กำลังปั่นป่วนรอบข้างชีวิตเรา อิทธิพลรอบข้างจึงมีอิทธิพลเหนือการรับรู้ ความรู้สึก ความมั่นใจ และมีอิทธิพลเหนือความไว้วางใจของเราต่อพระเจ้า สิ่งที่เกิดแก่เราในเวลานั้นคือ “ความกลัว” เข้ามาแทนที่ความไว้วางใจในพระเจ้า การก้าวเดินต่อเนื่องด้วยความเชื่อของเราต้องสะดุดล้ม  แล้วเราก็มักร้องด้วยเสียงหลงออกมาว่า “พระเจ้าช่วยลูกด้วย”

ในเวลาเช่นนั้น หมายสำคัญที่สองก็เกิดขึ้น  พระหัตถ์ของพระคริสต์คว้าเราไว้ทันที   ทรงฉุดเราขึ้นเดินบนคลื่นทะเลที่รุนแรงนั้นอีกครั้งหนึ่ง (ข้อ 31)   และเมื่อพระเยซูคริสต์ประทับบนนาวาแห่งชีวิตพร้อมกับเรา   ทะเลแวดล้อมก็สงบลง

ก้าวแรกแห่งความเชื่อศรัทธามิใช่นั่งรอหมายสำคัญจากพระเจ้า   แต่เป็นก้าวชีวิตของเราก้าวแรกออกไปในวิกฤติชีวิตที่กำลังประสบ   แล้วเราก็จะพบกับหมายสำคัญจากพระคริสต์ที่จะจรรโลงความเชื่อศรัทธาของเราให้เข้มแข็งมั่นคงยิ่งขึ้น   หมายสำคัญที่เกิดขึ้นในแต่ละระยะย่างก้าวชีวิตในวิกฤติของเรา   พระคริสต์ทรงหนุนเสริมให้เรามีชีวิตที่เชื่อวางใจในพระองค์มากยิ่งขึ้น   และที่สำคัญชีวิตของเราจะใกล้ชิดพระองค์  ติดสนิทพระองค์มากยิ่งขึ้น   เราจะได้เรียนรู้น้ำพระทัยและพระประสงค์ของพระคริสต์ชัดเจนยิ่งขึ้นในแต่ละวัน

แท้จริงแล้วเปโตรไม่ได้เดินบนทะเลที่ปั่นป่วนได้   แต่เปโตรเดินบนวิถีแห่งความเชื่อและไว้วางใจในพระคริสต์ได้   เราจะเดินบนวิกฤติชีวิตรอบข้างเราได้ก็ต่อเมื่อ   เราจะก้าวเดินก้าวแรกด้วยความเชื่อไว้วางใจในพระคริสต์ลงบนสถานการณ์ชีวิตที่ปั่นป่วนวุ่นวายได้ต่างหาก

แต่ถ้าคริสตชนจะทำอะไรก็มัวแต่รอให้พระเจ้าสำแดงหมายสำคัญให้เห็นก่อนถึงจะมั่นใจและลงมือทำแล้ว   ก็จะเป็นเหมือนปัญญาที่กษัตริย์โซโลมอนเขียนไว้ในพระธรรมปัญญาจารย์ 11:4  ที่ว่า  “ผู้​ใด​มัว​สังเกต​ลม​ก็​จะ​ไม่​หว่าน​พืช   และ​ผู้​ใด​มัว​จ้อง​มอง​เมฆ​ก็​จะ​ไม่​เกี่ยว​ข้าว” (มตฐ.)   หรือที่ยากอบถามคริสตชนแบบแสกหน้าว่า  “พี่​น้อง​ของ​ข้าพเจ้า  แม้​ใคร​จะ​กล่าว​ว่า​ตน​มี​ความ​เชื่อ แต่​ไม่​ได้​ประ​พฤติ​ตาม​จะ​มี​ประ​โยชน์​อะไร? ความ​เชื่อ​นั้น​จะ​ช่วย​ให้​เขา​รอด​ได้​หรือ?” (ยากอบ 2:14 มตฐ.)

แล้วเราท่านล่ะ...  วันนี้เรายังมัวนั่งรอหมายสำคัญอยู่หรือเปล่า?   เราจะรอหมายสำคัญก่อนที่จะลงมือทำในสิ่งที่เชื่อหรือ?   เราท่านเคยคิดไหมว่า   พระเจ้าอาจจะกำลังรอให้เราก้าวลงในสิ่งที่เราจะต้องตัดสินใจนั้นก่อน   และพระองค์จะกระทำหมายสำคัญเพื่อเราจะมีความเชื่อที่เข้มแข็ง มั่นคง และเกิดผลในชีวิตหรือไม่?

คน​ใน​ยุค​ชั่ว​ร้าย​และ​ไม่​ซื่อ​สัตย์​ต่อ​พระ​เจ้า​ชอบ​แสวง​หา​หมาย​สำคัญ
แต่​จะ​ไม่​โปรด​ให้​หมาย​สำคัญ​แก่​เขา​ทั้ง​หลาย เว้น​ไว้​แต่​หมาย​สำคัญ​ของ​โยนาห์​เท่า​นั้น
แล้ว​พระ​องค์​ก็​เสด็จ​ไป​จาก​พวก​เขา (มัทธิว 16:4 มตฐ.)

ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง
บ้านแม่แก้ดน้อย  สันทราย  เชียงใหม่
E-mail: prasit.barnabus@gmail.com
081-2894499

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น