ในทุกวัฒนธรรมต่างมีระบบคุณค่าหลักในวัฒนธรรมนั้นๆ คนอเมริกันก็มีวัฒนธรรมหลัก คือให้ความสำคัญในเรื่องปัจเจกนิยมและมุ่งมั่นความสำเร็จ วัฒนธรรมของคนจีน คนไทย หรือญี่ปุ่นต่างให้ความสำคัญเป็นประการแรกๆ กับครอบครัว และการให้ความเคารพนับถือผู้อาวุโส พระเยซูมีชีวิตอยู่ในวัฒนธรรมที่ใกล้เคียงกับจีน ญี่ปุ่น และไทยมากกว่าวัฒนธรรมอเมริกัน
ในวัฒนธรรมของยิวให้ความสำคัญเกี่ยวกับความผูกพันกันทางสายเลือดสูงมาก ลำดับวงศ์ตระกูลเป็นส่วนหนึ่งที่บ่งชี้ถึงการเป็นประชากรที่พระเจ้าทรงเลือกสรร คุณค่าของชายมาจากบรรพบุรุษของเขา แต่คุณค่าของหญิงมาจากบุตรชายที่นางให้กำเนิด หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งว่า ในสมัยคริสต์ศตวรรษที่หนึ่ง ในสังคมยิวการที่เคารพนับถือพ่อแม่และการจงรักภักดีต่อครอบครัววงศ์ตระกูลมีความสำคัญเกือบเทียบเท่าการจงรักภักดีและสัตย์ซื่อต่อพระเจ้า หรือการที่จงรักภักดีและสัตย์ซื่อต่อพระเจ้าสามารถแสดงออกมาเป็นรูปธรรมโดยการให้ความเคารพเอาใจใส่ต่อพ่อแม่และครอบครัว
เมื่อหญิงคนหนึ่งในหมู่ประชาชนร้องทูลว่า “ครรภ์ซึ่งปฏิสนธิ์พระองค์และหัวนมที่พระองค์ดูดนั้นก็เป็นสุข” (11:27) เธอพูดมาจากความคิดความเข้าใจตามระบบคุณค่าหลักในวัฒนธรรมของยิวที่มีครอบครัวเป็นศูนย์กลางในชีวิต การยกย่องชื่นชมมารดาพระเยซูก็เป็นการยกย่องสรรเสริญพระเยซูด้วย และนี่ยืนยันให้เห็นชัดถึงสายสัมพันธ์ระหว่างลูกชายกับแม่ในวัฒนธรรมของยิว
คงไม่เป็นที่สงสัยว่า หญิงคนหนึ่งจากในฝูงชนที่พูดออกมาเช่นนี้กับพระเยซู เธอคงคาดหวังว่า พระเยซูจะเห็นด้วยกับสิ่งที่เธอพูด และยิ่งกว่านั้นเธออาจจะคาดหวังว่าพระเยซูจะตอบสนองเธอด้วยการชื่นชม หรือ ขอบคุณเธอ หรือพระองค์อาจจะกล่าวยกย่องมารดาของพระองค์มากกว่าที่เธอชื่นชม เพราะการกระทำเช่นนี้เป็นสิ่งที่เหมาะสมสอดคล้องในวัฒนธรรมของยิวในสมัยนั้น แต่ปรากฏว่าพระเยซูตอบสนองอย่างที่เธอมิได้คาดหวัง แต่กลับตรงกันข้ามกับความคาดหวังของเธอ
พระองค์ตรัสว่า “มิใช่เช่นนั้น แต่คนทั้งหลายที่ได้ยินพระวจนะของพระเจ้าและนำพระวจนะนั้นไปปฏิบัติตามต่างหากที่เป็นสุข”(11:28) แน่นอนว่า ผู้คนในฝูงชนที่ห้อมล้อมพระเยซูอยู่ในขณะนั้นคงงงงวยด้วยคำตอบของพระเยซูคริสต์ ทำไมพระเยซูถึงไม่ให้เกียรติยกย่องมารดาท่ามกลางฝูงชนเช่นนี้ แท้จริงแล้ว ประเด็นที่พระเยซูคริสต์บ่งชี้นั้นมิได้เป็นการกล่าวร้ายหรือกล่าวหาในเชิงลบต่อมารดาของพระองค์ และในความเป็นจริงนั้น มารดาของพระองค์ก็เป็นคนที่กระทำตามพระวจนะของพระเจ้าเป็นปกติอยู่แล้ว การที่พระองค์กล่าวอย่างตรงไปตรงมาจนดูเป็นการกล่าวอย่าง “ขวานผ่าซาก” และเป็นการกล่าวที่ท้าทายต่อระบบคุณค่าในวัฒนธรรมยิวในขณะนั้น เพราะพระเยซูต้องการเน้นให้เห็นชัดว่า การกระทำตามพระวจนะของบพระเจ้านั้นสำคัญยิ่งกว่าสายสัมพันธ์วงศ์ตระกูลในครอบครัว ดังนั้น หญิงที่ไม่สามารถมีบุตรก็สามารถที่จะได้รับพระพรจากพระเจ้าได้ ถึงแม้คนๆ นั้นจะถูกตัดขาดออกจากครอบครัวหรือวงศ์ตระกูลก็สามารถรับพระพรจากพระจ้าได้ หรือแม้แต่แม่หม้ายและลูกกำพร้าก็สามารถที่จะได้รับพระพรจากพระเจ้าได้
คริสเตียนจะต้องตัดสินใจเลือกกระทำตามพระวจนะของพระเจ้า หรือ
จะเดินตามระบบคุณค่าในวัฒนธรรมที่ตนมีชีวิตอยู่
คริสเตียนปัจจุบันจำเป็นต้องเลือกระหว่างการดำเนินชีวิตตามกระแสสังคมปัจจุบัน หรือ
การดำเนินชีวิตตามพระวจนะ
ยิ่งกว่านั้น จะให้อิทธิพลจากกระแสนิยมในสังคมปัจจุบันครอบงำชีวิตของเรา หรือ
จะให้พระ วจนะของพระเจ้าเป็นพลังขับเคลื่อนชีวิตของเรา
คริสเตียนจำเป็นต้องตัดสินใจเลือกว่า จะมุ่งมั่นไปสู่ความสำเร็จตามใจปรารถนาของตนหรือ
การมุ่งมั่นสู่หลักชัยของพระคริสต์คือแผ่นดินของพระเจ้า
เพราะบ่อยครั้งเหลือเกินที่เราต้องการได้รับความสำเร็จในชีวิต
จึงมองข้ามที่จะกระทำตามพระวจนะของพระเจ้า หรือ
การที่เราพยายามที่จะเป็นคนที่มีชีวิตที่มีประสิทธิภาพ และ ประสิทธิผล
จนลืมที่จะมีเวลาส่วนตัวอยู่กับพระเจ้า
โปรดให้ชีวิตของเราได้รับการหล่อหลอมโดยระบบคุณค่าแห่งแผ่นดินของพระเจ้า
โปรดช่วยให้เราคิดและรู้สึกอย่างพระองค์ทรงคิดและรู้สึก
โปรดเพิ่มเติมให้เราปรารถนาที่จะเรียนรู้ถึงพระวจนะของพระเจ้ามากยิ่งขึ้น และ
โปรดให้ทุกมิติในชีวิตของเราดำเนินตามพระกิตติคุณแห่งแผ่นดินของพระเจ้า และ
โปรดให้พระวจนะของพระองค์เกิดเป็นรูปธรรมในชีวิตของเราแต่ละคน
ประเด็นใคร่ครวญ
จากพระธรรมลูกาตอนนี้ ได้ท้าทายให้เราทบทวนและพิจารณาถึงระบบคุณค่าหลักในชีวิตของเรา
- อะไรเป็นระบบคุณค่าหลักในกระแสวัฒนธรรมที่ท่านกำลังดำเนินชีวิตอยู่ในปัจจุบัน?
- อะไรคือระบบคุณค่าที่สำคัญสุดในชีวิตของท่าน?
- การได้ยินได้ฟังได้อ่าน และ การกระทำตามพระวจนะนั้น มีความสำคัญอย่างไรสำหรับท่าน?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น