คำถามหลังโควิด 19 ที่เราต้องช่วยกันตอบ
จากประสบการณ์ช่วงการแพร่ระบาดรุนแรงของโควิด
19 บนโลกใบนี้ ได้สร้างผลกระทบต่อทุกมิติของชีวิต รวมถึงชีวิตและการทำพันธกิจของคริสตจักรท้องถิ่นในประเทศไทยด้วย
ในด้านชีวิตและการทำพันธกิจของคริสตจักรท้องถิ่น
ความรู้สึกของผู้นำและสมาชิกคริสตจักรต่อผลกระทบดังกล่าวมักมุ่งมองเน้นไปทางการไม่สามารถที่จะพบปะชุมชนกันในการนมัสการพระเจ้าร่วมกันทางกายภาพ
เพราะการประกาศ พ.ร.ก. ภาวะฉุกเฉิน
คริสตจักรท้องถิ่นได้เรียนรู้เข้าใจชีวิตและพันธกิจคริสต์ที่แท้จริงหรือไม่จากวิกฤตินี้? เรียนรู้ว่าอะไร? แล้วเราจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงพลิกฟื้นใหม่อะไร หรือไม่? เป็นประการแรก
ประการที่สอง เริ่มเกิดความวิตกกังวลถึงเงินถวายที่ลดน้อยลงในหลายคริสตจักร
เกรงว่าจะกระทบต่อรายจ่ายประจำของคริสตจักร ในวิกฤติที่ผ่านมาคริสตจักรของท่านได้เรียนรู้อะไรบ้าง? และท่านเห็นว่า คริสตจักรหลังวิกฤตินี้ควรมีมุมมอง และ
ทำอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องการเงิน และ ปัจจัยต่าง ๆ ในการขับเคลื่อนชีวิตและพันธกิจคริสตจักร?
ประการที่สาม มีประเด็นคำถามที่แสวงหาคำตอบคือ
แล้วคริสตจักรของเราจะยังคงใช้เครื่องมือสื่อออนไลน์ในการนมัสการพระเจ้าต่อไปหรือไม่
นานแค่ไหน? เพราะอะไร? มีข้อดีข้อเสียอะไรบ้าง?
และจะทำอย่างไรต่อไป และถ้าใช้เครื่องมือสื่อสารออนไลน์จะส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของสมาชิกในคริสตจักรหรือไม่?
แล้วคริสตจักรจะรับมือต่อการเปลี่ยนแปลงนี้อย่างไรหลังโควิด 19?
ประการที่สี่ แล้วพันธกิจการเสริมสร้างชีวิตสาวกพระคริสต์จะได้รับผลกระทบหรือไม่? แล้วพันธกิจการสร้างคุณภาพชีวิตสมาชิกด้านอื่น ๆ ล่ะ เช่น รวีฯ อนุชน สตรี บ้านและครอบครัวคริสเตียน การประกาศพระกิตติคุณ
การเยี่ยมเยียน การให้การปรึกษาแก่สมาชิก การเข้าถึงชีวิตชุมชนและ ฯลฯ
จะทำอย่างไรหลังโควิด 19?
ประการที่ห้า บทบาท
หน้าที่ ความรับผิดชอบของศิษยาภิบาล ผู้ปกครองคริสตจักร มัคนายก และกรรมการต่าง ๆ ในคริสตจักรท้องถิ่นจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงหรือไม่? อย่างไร? และจะเกิดผลกระทบทั้งทางบวกและลบอย่างไรบ้าง?
ประการที่หก แล้วเราจะมีตัวชี้วัดคุณภาพชีวิตคริสตจักร
การทำพันธกิจ อะไรบ้าง? แล้วจะใช้วัดอย่างไร? ทำไมถึงกำหนดตัวชี้วัดเช่นนั้น?
ประการที่เจ็ด อะไรคือสถานการณ์ปกติใหม่ (Church new normal) ของชีวิตและการทำพันธกิจของคริสตจักรท้องถิ่นในประเทศไทย? แล้วเราจะรับมืออย่างไร? ใครบ้างที่จะต้องการมามีส่วนร่วมในการหนุนเสริมการรับมือ
"สถานการณ์ใหม่" นี้ด้วยกัน? และการตอบสนอง
"สถานการณ์ใหม่" ดังกล่าวสอดคล้องกับความเชื่อในพระคัมภีร์ของเราหรือไม่ อย่างไร?
ประการที่แปด ผลกระทบดังกล่าวจะเกิดกับคริสตจักรในเมืองใหญ่และชานเมืองแน่
แล้วคริสตจักรในชนบท และคริสตจักรบนพื้นที่สูง จะแตกต่าง และ
เหมือนกันอย่างไรบ้างหรือไม่? และคริสตจักรท้องถิ่นจะรับมืออย่างไรในแต่ละสถานการณ์ดังกล่าว?
ประการที่เก้า หลังโควิด
19 ยังจะคาดหวังเงินช่วยเหลือจาก "ส่วนกลาง" หรือจริง ๆ คือผลกำไรจากสถาบัน
การศึกษา และ การแพทย์และพยาบาล อย่างที่เคยพึ่งพิงอยู่หรือไม่? อย่างไร? ทำไม?
ที่จะต้องพิจารณาในประเด็นนี้เพราะที่ผ่านมางบประมาณ "ก้อนโต" มาจากผลกำไรประจำปีของสถาบันต่าง ๆ
(ในกรณีของสภาคริสตจักรในประเทศไทย) และเมื่อสถาบันต่าง ๆ ที่มีผลกำไรที่จำกัดและเริ่มลดน้อยถอยลง
ประจวบกับการได้รับผลกระทบอย่างแรงจากวิกฤติเศรษฐกิจ
และ การกระหน่ำซ้ำเติมของวิกฤติโควิด 19
คำถามที่ต้องถามคือ มีผลกระทบต่อรายได้ของสถาบันเหล่านี้มากน้อย อย่างไรบ้าง? และในปีงบประมาณใหม่นี้ กำลังเงินที่สถาบันเหล่านี้จะหนุนเสริมคริสตจักรท้องถิ่น
และ การบริหารส่วนกลางของสภาฯจะเกิดความจำกัดและกระทบกระเทือนอย่างแรง แล้วคริสตจักรภาค
และ คริสตจักรท้องถิ่นจะรับมือกับวิกฤติการเงินนี้อย่างไร? (กรุณาอย่าโยนความรับผิดชอบไปที่ผู้บริหารสภาคริสตจักรฯ และ
ผู้บริหารสถาบัน นี่เป็นความรับผิดชอบเต็ม ๆ ของคริสตจักรท้องถิ่นร่วมกัน)
ประการที่สิบ หลังโควิด
19 สถานการณ์ปกติใหม่ "Church new normal" ที่เราจะพบด้วยกันคือ
วิกฤติใหม่ของเราโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประการที่เก้า คำถามคือ สถาบันเหล่านี้และผู้บริหารสภาคริสตจักรฯ
จะมีกระบวนทัศน์การรับมืออย่างไร? อะไรคือเป้าหมายของการรับมือครั้งนี้? และจะมีวิธีการขั้นตอนในการรับมืออย่างไร?
คริสตจักรท้องถิ่นจะมีส่วนร่วมในการรับมือ
วิกฤติใหม่หลังโควิด 19 หรือไม่? อย่างไร? และในเวลาเดียวกันคงต้องถามว่า
ทางผู้บริหารสถาบันเห็นว่าคริสตจักรมีศักยภาพเช่นไรหรือไม่ที่จะเข้ามามีส่วนร่วมในการรับมือวิกฤตินี้ของสถาบัน?
ประการที่สิบเอ็ด วิกฤติหลังโควิด
19 ซึ่งเป็น "สถานการณ์ปกติใหม่"
ของเราจะช่วยให้คริสตจักรท้องถิ่นของเราพบกระบวนทัศน์ใหม่ในการมีชีวิตและทำพันธกิจในรูปแบบใหม่
ในกระบวนขับเคลื่อนใหม่หรือไม่ อย่างไร? ทำไมจะต้องมีกระบวนขับเคลื่อนใหม่ดังกล่าว? และใครคือผู้รับผิดชอบในการขับเคลื่อนกระบวนการชีวิตและพันธกิจคริสตจักรท้องถิ่นที่ว่านี้?
ประการที่สิบสอง เป็นคำถามแรกที่เราจะต้องถามตนเองคือ
เราได้เห็นพระหัตถ์ของพระเจ้าในวิกฤติโควิด 19 หรือไม่? อย่างไร? และเราเชื่อว่า พระเจ้ากำลังกระทำพระราชกิจของพระองค์ในชีวิตของเราแต่ละคน
ในชีวิตคริสตจักร และในชุมชนล้อมรอบเราหรือไม่? พระองค์กำลังทำอะไรอยู่? และเราได้เข้าร่วมในพระราชกิจดังกล่าวหรือไม่ อย่างไร?
ขอท่านกรุณาช่วยเพิ่มประเด็นคำถามที่สำคัญด้วยครับ!
ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง
บ้านแม่แก้ดน้อย สันทราย
เชียงใหม่
E-mail: prasit.emmaus@gmail.com; 081-2894499
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น