09 พฤษภาคม 2555

ความช่วยเหลือที่ต้องการ


อ่าน พระธรรมสดุดี 121:1-8

ข้าพเจ้าเงยหน้าดูภูเขา 
ความช่วยเหลือของข้าพเจ้ามาจากไหน
คามช่วยเหลือของข้าพเจ้ามาจากพระยาเวห์
ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก
(สดุดี 121:1-2  ฉบับมาตรฐาน)

เนื่องจากเราเติบโตในวัฒนธรรมตะวันออกที่หลายชนชาติมีคติความเชื่อว่า ยอดเขา หรือ ที่สูงเป็นที่ประทับของเหล่าเทพเจ้า หรือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์   และหลายชนชาติที่มักจะสร้างวัดหรือสถานศักดิ์สิทธิ์บนยอดเขา  และเมื่ออ่านพระธรรมสดุดีบทนี้ข้อ 1-2 มักเหมาเอาความเข้าใจว่า  เมื่อเรามองไปที่ภูเขาหรือยอดเขา  ความอุปถัมภ์ของเรามาจากพระเจ้า  กล่าวคือ มองว่าเมื่อมองไปยังภูเขาเราคิดถึงความช่วยเหลือจากพระเจ้าผู้สถิตบนยอดเขานั้น

แต่ผู้เขียนสดุดี เป็นชาวยิว และ คนยิวที่อ่านสดุดีบทนี้มิได้คิดอย่างที่เราเข้าใจกัน  เพราะสำหรับชาวยิวแล้ว “ภูเขา” เป็นสัญลักษณ์ถึง “พื้นที่อันตรายอย่างยิ่ง”   เพราะที่ภูเขานั้นเป็นที่เปลี่ยว  เป็นที่หลบซ่อนของพวกโจรที่คอยปล้นชิงและทำร้ายคนเดินทางผ่านไปบนเส้นทางภูเขา  บนภูเขาจะพบกับหุบเขา  ซึ่งชาวยิวมองเห็นว่านี่คือสัญลักษณ์ของความตาย   อย่างในสดุดีบทที่ 23 ที่กล่าวว่า  เมื่อข้าพเจ้าเดินไปในหุบเขาเงาแห่งความตาย (ข้อ 4 อมตธรรม) หรือมีความหมายถึง หุบเขาอันมืดมิดที่สุด  ส่วนในฉบับมาตรฐานแปลว่า หุบเขาเงามัจจุราช   นอกจากนั้นก็จะมีเหวที่ลงลึกจนบางครั้งไม่เห็นก้นเหว  หน้าผาที่สูงชันดูทะมึนน่ากลัว  อีกทั้งมีอากาศที่เลวร้ายอันตราย   สำหรับชาวยิวแล้ว  เมื่อเขาเงยหน้าเพ่งมองดูไปที่ภูเขา   เขาเห็นถึงอันตรายและภัยพิบัติที่รออยู่ข้างหน้า   จึงเกิดคำถามตามว่า ใครที่จะช่วยเขาให้สามารถผ่านความอันตรายอย่างน่ากลัวที่ขวางอยู่ข้างหน้า  ความช่วยเหลือของเขาจะมาจากไหน   และเขายืนยันในความเชื่อศรัทธาของเขาว่า  ความช่วยเหลือของเขาในยามที่วิกฤติอันตรายมาจากพระเจ้าผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก พระองค์จะทรงช่วยให้เขาจาริกผ่านวิกฤติอันตรายทั้งสิ้นที่อยู่ข้างหน้า

เราจะพบคำตอบชัดเจนว่า   ความช่วยเหลือในยามชีวิตต้องฝ่าฟันอันตรายมิได้มาจากภูเขาหรือยอดเขาสูง   แต่มาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า  ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก   รวมทั้งภูเขาที่อยู่ข้างหน้านี้ด้วย (ข้อ 2)   พระองค์จะทรงป้องกันมิให้เราต้องสะดุดล้มลง (ข้อ 3)   พระองค์ทรงปกป้องเราจากเหตุร้ายต่างๆ ที่จะโจมตีในสถานการณ์ชีวิตของเรา (ข้อ 6)   พระองค์จะทรงอารักเราให้ปลอดภัยจากภยันตรายทั้งสิ้น  พระองค์จะดูแลเราตลอดเวลา (ข้อ 7-8)

สำหรับเราปัจจุบันเมื่ออ่านพระธรรมสดุดีบทนี้ ทำให้เราระลึกได้ว่า เมื่อเราต้องมุ่งมองภูเขาแห่งความน่ากลัว และอันตรายเราคิดถึงภูเขาทางเศรษฐกิจของเราที่ชักหน้าไม่ถึงหลัง  แย่กว่านั้นหนี้สินเพิ่มพูน   ภูเขาที่เรากำลังตกงาน  ภูเขาความสัมพันธ์ในครอบครัวที่กำลังจะแตกแยกฉีกขาดจากกัน  ภูเขาเรื่องลูกวัยรุ่นที่เราไม่สามารถเข้าใจและสื่อสารกับเขารู้เรื่อง  ภูเขาที่ต้องใช้เหล้าและสารเสพติดในชีวิต ภูเขาด้านสุขภาพที่บอบบางวิกฤติ  ภูเขาแห่งความเจ็บปวดในจิตใจ  ภูเขาแห่งการงานที่ถาโถมมามากมายจนดูเหมือนไม่มีวันทำสำเร็จ  ภูเขาในความสัมพันธ์กับเพื่อนในที่ทำงาน  ภูเขา... ฯลฯ

เมื่อวิกฤติและอันตรายที่ขวางอยู่ข้างหน้าทำให้เราเกิดความกลัดกลุ้มใจ   ทำให้เราวิตกกังวลถึงอนาคต   พระธรรมสดุดี 121  ได้ให้คำตอบที่เราเชื่อและมั่นใจได้   ในทุกๆ ภูเขาแห่งชีวิตที่เรากำลังเผชิญหน้า พระเจ้าทรงอยู่กับเราที่นั่น   มิเพียงเท่านั้น  พระองค์พร้อมที่จะช่วยเรา   พระองค์พร้อมที่จะชี้นำ  ที่จะปกป้อง  ที่จะดูแลเอาใจใส่  ที่จะฟังเรา  พร้อมที่จะรักษาเราให้ปลอดภัย   และอยู่เคียงข้างเราเผชิญและทะลุผ่านและพ้น “ภูเขา” แห่งวิกฤติชีวิตเหล่านั้น   พระองค์ทรงยืนหยัดเคียงข้างและจับมือเราฝ่าฟันผ่านทะลุภยันตรายเหล่านั้น   ไปสู่ความปลอดภัย   แต่พระเจ้ามิได้สัญญาว่าจะยกภูเขาที่ขวางหน้าของเราทิ้ง หรือ มิได้สัญญาว่าชีวิตจะไม่มีอันตรายและเจ็บปวด   แต่พระองค์สัญญาว่าจะอยู่กับเราตลอดเวลา ไม่ว่าสถานการณ์ใด  และนี่คือสิ่งวิเศษที่สุดที่พระเจ้าทรงให้กับเรา

ประเด็นสำหรับการใคร่ครวญและอภิปรายกลุ่ม
  1. เมื่อท่านรู้สึกกลัว  หรือชีวิตถูกความวิตกกังวลครอบงำ  อะไรที่กระตุ้นช่วยท่านให้ตระหนักว่าในเวลาเช่นนั้นพระเจ้าทรงอยู่เคียงข้างท่าน?  
  2. อะไรคือภูเขาแห่งความกลัวหรืออันตรายในชีวิตของท่านปัจจุบันนี้?   และ
  3. พระเจ้าทรงสำแดงให้ท่านมั่นใจว่าพระองค์ทรงอยู่กับท่านในสถานการณ์นั้นอย่างไรบ้าง?

ใคร่ครวญภาวนา

ขอบพระคุณพระเจ้าที่ทรงสร้างความมั่นใจแก่ข้าพระองค์ผ่านพระธรรมสดุดีบทที่ 121
แท้จริงแล้ว  ความช่วยเหลือในชีวิตมิได้มาจาก “ภูเขา” 
หรือพลังความสามารถของมนุษย์ 
หรือเพราะการทุ่มเททำงานหนัก  
หรือการวางแผนอย่างระมัดระวัง
แต่ความช่วยเหลือในชีวิตของข้าพระองค์มาจากพระองค์ ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลก

ขอบพระคุณพระองค์ที่ทรงปกปักรักษาข้าพระองค์มิให้สะดุดล้มบนเส้นทางชีวิตที่ดำเนินไป
ขอบพระคุณพระองค์สำหรับการทรงดูแลเอาใจใส่และทรงนำอย่างใกล้ชิด
ขอบพระคุณพระองค์ที่ทรงอยู่เคียงข้างเสมอ  
แม้ในบางเวลาที่ข้าพระองค์มิได้สนใจที่พระองค์อยู่ด้วย  
หรือในบางเวลาที่รู้สึกว่าช่างอยู่ห่างไกลจากพระองค์

ขอพระวิญญาณบริสุทธิ์โปรดเมตตาข้าพระองค์
โปรดสอนและสร้างข้าพระองค์ใหม่ที่จะไว้วางใจพระองค์ด้วยสุดจิตสุดใจและสุดความคิดของข้าพระองค์
ในเวลาที่ต้องเผชิญหน้ากับ “ภูเขา” แห่งวิกฤติชีวิต  
โปรดประทานความมั่นใจว่าพระองค์อยู่เคียงข้างข้าพระองค์  และ
พระองค์พร้อมเสมอที่จะทรงช่วยและชี้ทาง         
โปรดเปิดตาใจของข้าพระองค์ที่จะเห็นการทรงชี้นำทางชีวิตที่ควรจะเดินไป
แล้วข้าพระองค์จะเดินไปทางนั้นด้วยความเชื่อฟังและสัตย์ซื่อ
ขอบพระคุณพระเจ้า  พระผู้ทรงช่วยข้าพระองค์   อาเมน

ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง
บ้านแม่แก้ดน้อย  สันทราย  เชียงใหม่
prasit.emmaus@gmail.com
081-2894499

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น