ความเชื่อศรัทธาที่กลวงใน

¹⁴พี่​น้อง​ของ​ข้าพ​เจ้า แม้​ใคร​จะ​กล่าว​ว่า​ตน​มี​ความ​เชื่อ 
แต่​ไม่​ได้​ประ​พฤติ​ตาม​จะ​มี​ประ​โยชน์​อะไร?

ความ​เชื่อ​นั้น​จะ​ช่วย​ให้​เขา​รอด​ได้​หรือ  (ยากอบ 2:14 มตฐ)

หลายคนที่เรียกตนเองว่าคริสเตียน   แต่การประพฤติปฏิบัติของเขามิได้ยืนยันและสำแดงถึงสิ่งที่เขาเชื่อ   ใครก็ตามที่เรียกตนเองว่าคริสเตียนควรจะยอมรับว่า  ถ้าในชีวิตประจำวันของเขายังกระทำตามกระแสสังคมโลกนั่นเป็นเครื่องหมายคำถามใหญ่บนหน้าผากของคนนั้น   แม้เขาจะไปคริสตจักรในวันอาทิตย์ก็ไม่ได้ทำให้เขาเป็นคริสเตียนมากกว่าการที่เขาอยู่ซ่อมรถที่บ้าน

ชีวิตคริสเตียนเป็นชีวิตที่ถวาย อุทิศ ยืนหยัดในความเชื่อ  และมีวินัยชีวิตคริสเตียน   ความเชื่อของคริสเตียนที่แท้จริงต้องสำแดงออกตลอดทั้งวัน  ในทุกวัน   ถ้าผู้คนล้อมรอบเราไม่รู้ว่าเราเป็นคริสเตียน   จนกว่าเราต้องบอกเขาว่าเราเป็นคริสเตียน   น่าสงสัยว่าชีวิตที่เราสำแดงออกนั้นเป็นแบบชีวิตคริสเตียนหรือไม่

เราจะกล่าวอ้างว่าเราเป็นคริสเตียนแล้วไม่มีชีวิตอย่างที่พูด   และมิได้คิดอย่างที่เรากล่าวอ้างได้อย่างไร?   เราจะกล่าวอ้างว่าร่างกายของเราเป็นพระวิหารของพระเจ้า   แต่เรากลับเอาสารเสพติด  แอลกอฮอล์  หรือ  สูบเอานิโคตินเข้าไปทำร้ายร่างกายของเราได้อย่างไร?   ชีวิตที่บริสุทธิ์ของคริสเตียนมิใช่การไปประกอบศาสนพิธีที่คริสตจักร  แต่เมื่อมีโอกาสกลับย่องไปทำผิดด้านประเวณีในรูปแบบต่างๆ ได้อย่างไร?   เราต้องพิจารณาเพื่อรู้เท่าทันว่าแท้จริงแล้วเรามีความเชื่อศรัทธาหรือไม่   อย่าเป็นเหมือนฆ้องหรือฉาบที่ส่งเสียง (1โครินธ์ 13:5) ว่าตนเป็นคริสเตียนเท่านั้น   ขอให้เราแต่ละคนตรวจสอบตนเองเพื่อจะรู้ชัดว่าตนเองมีชีวิตที่เชื่อศรัทธาในพระคริสต์หรือไม่   ในวันนี้ ลองจดรายการความคิดและการประพฤติของตนดูเพื่อจะพบตัวจริงของตนเอง

อะไรที่จะพิสูจน์ว่าเราเป็นคริสเตียน?   คนรอบข้างเรารู้ว่าเราเป็นคริสเตียนเพราะการประพฤติปฏิบัติในชีวิตของเราสำแดงว่าเราเป็นคริสเตียน  หรือรู้ว่าเราเป็นคริสเตียนเพราะเราบอกเขาให้รู้?   ตัวเราแต่ละคนรู้ความจริงในเรื่องนี้ดี   ถ้าเราเดินเหมือนเป็ดร้องอย่างเป็ด   เราต้องเป็นลาเช่นนั้นหรือ?  ไม่ใช่แน่เราต้องเป็นเป็ด    เช่นกัน   ถ้าชีวิตของเรา  คำพูดของเราเป็นไปตามกระแสโลก   เราเป็นคริสเตียนใช่ไหม?   ไม่ใช่แน่  แต่เรามีชีวิตที่สวนกระแสพระประสงค์ของพระเจ้าต่างหาก (ยากอบ 4:4)

ถ้าชีวิตของเราประพฤติอย่างกระแสสังคมโลก   เราคงต้องหยุดเรียกตนเองว่าคริสเตียนได้แล้วกระมัง?   แต่ถ้าใครคนใดที่เรียกตนเองว่าคริสเตียนจะต้องสำแดงชีวิตคริสเตียนออกมาในชีวิตประจำวัน   การเป็นคนเจ้าเล่ห์หลอกลวงเช่นนี้จะทำให้ผู้ที่ไม่ได้เชื่อพระเจ้าและไม่เป็นคริสเตียนสามารถโจมตีคริสเตียนว่า เป็นคนที่โกหก หลอกลวงโลก  หรือไม่ก็เป็นชีวิตที่ไม่มีคุณค่าอะไรเลย   พระเจ้าไม่มีพระประสงค์ให้คนใดคนหนึ่งถึงซึ่งความพินาศในชีวิต (2เปโตร 3:9)   เราต้องดำเนินชีวิตที่สำนึกในพระคุณของพระเยซูคริสต์ที่พระองค์ทรงกอบกู้ให้เราหลุดรอดออกจากอำนาจแห่งความบาปชั่วด้วยชีวิตของพระองค์ (กิจการ 6:37)   เราจะต้องยอมรับความจริงว่าเราเป็นคนที่ตกลงในความบาปมาก่อน (ลูกา 13:3)   แต่ได้รับการเปลี่ยนแปลงชีวิตใหม่ให้มีพระเยซูคริสต์ทรงเป็นผู้ยิ่งใหญ่ครอบครองในชีวิตของเรา   พระองค์เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา (มัทธิว 10:32)   และให้เราสำนึกถึงหมายสำคัญว่าครั้งหนึ่งที่เราได้รับการทรงชำระผ่านหมายสำคัญคือการรับบัพติสมา (กิจการ 2:38; 22:16)   ชีวิต คริสเตียนของเราจะต้องติดสนิทกับพระเจ้าทุกวัน  ด้วยการอ่าน ศึกษา  ใคร่ครวญพระวจนะของพระเจ้า  และอธิษฐาน เพื่อแสวงหาพระประสงค์ของพระองค์ในชีวิตของเรา   แล้วจาริกไปบนเส้นทางของพระองค์ในการดำเนินชีวิตแต่ละวัน   ด้วยการหนุนเสริมกำลังจากพระวิญญาณบริสุทธิ์   พร้อมที่จะดำเนินชีวิตที่สัตย์ซื่อต่อพระวจนะ  ทั้งในความสุขและความทุกข์ที่จาริกไปในแต่ละวัน   เพื่อเราจะเติบโต แข็งแรงขึ้นในชีวิตคริสเตียนของเรา

ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง

บ้านแม่แก้ดน้อย  สันทราย  เชียงใหม่

E-mail: prasit.barnabus@gmail.com

081-2894499