เจ็ดปัจฉิมวาทะของพระคริสต์บนกางเขน
พระองค์จึงตรัสว่า “เรากระหายน้ำ”
(ยอห์น 19:28 มตฐ.)
ปัจฉิมวาทะที่ห้าคือ “เรากระหายน้ำ”
แน่นอนว่า พระเยซูกระหายน้ำจริง ตลอดทั้งคืนถึงรุ่งเช้าพระองค์ถูกนำไปที่ต่างๆ
เพื่อพิจารณาคดี และบนกางเขนท่ามกลางแสงแดดที่แผดร้อน พระองค์สูญเสียน้ำในร่างกายผ่านทางเหงื่อ และการสูญเสียเลือดจากบาดแผลที่ถูกตรึง บนกางเขนนั้นพระองค์พูดว่า พระองค์กระหายน้ำ คนที่อยู่ล้อมรอบกางเขนก็เข้าใจว่าพระองค์ต้องการดื่มน้ำ “พวกเขาจึงเอาฟองน้ำชุบเหล้าองุ่นเปรี้ยวใส่ปลายไม้หุสบ ชูขึ้นให้ถึงพระโอษฐ์ของพระองค์” (ข้อ 29) น้ำองุ่นเปรี้ยวเป็นเหล้าราคาถูกที่พวกทหารดื่มกันขณะรอนักโทษที่ถูกตรึงสิ้นใจ
(อมต.)
ยอห์นได้บอกกับผู้อ่านว่า
การที่พระเยซูกล่าวเช่นนี้ก็เป็นจริงตามข้อพระคัมภีร์จากพระธรรมสดุดี 69:20-21 ที่กล่าวว่า
20
การเยาะเย้ยทำให้ใจข้าพระองค์แตกสลาย...
ข้าพระองค์มองหาความเห็นใจ แต่ก็ไม่มี...
21 พวกเขาให้ของขมเป็นอาหารของข้าพระองค์
ให้น้ำส้มสายชูแก่ข้าพระองค์ดื่มแก้กระหาย
ในการทนทุกข์เพื่อมนุษยชาติจะได้รับความรอดและชีวิตใหม่ พระเยซูต้องทนทุกข์ด้วยความกระหาย ในที่นี้หมายถึงความกระหายในด้านร่างกาย และท่ามกลางสถานการณ์ที่พระองค์ถูกทอดทิ้ง ชีวิตฉีกขาด
หัวใจและจิตวิญญาณแตกสลาย
ไม่มีใครสนใจเพราะทุกคนกำลังคิดว่าที่พระองค์ต้องทนทุกข์เช่นนี้เพราะได้กระทำความบาปผิด
ในภาวะที่พระองค์ต้องอดทนเหนือที่จะบรรยายได้นั้น
พลังความอดทนบนกางเขนนั้นไม่ได้มาจากความอดทนและกำลังของพระองค์เอง ไม่ได้ต้องการพลังจากคนใกล้ชิดมาให้กำลังใจ แต่พระองค์กระหาย... พระองค์กระหายหาพระเจ้า ท่ามกลางความตายที่กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ทุกที พระเยซูกระหายหาที่จะได้เห็นพระพักตร์พระเจ้า พระองค์ผู้ทรงเป็นแหล่งแห่งชีวิต
และนี่เองที่เป็นพลังแห่งความอดทนในชีวิตสำหรับพระเยซูคริสต์ที่สายป่านชีวิตใกล้จะขาดสะบั้นลง ทำให้ระลึกถึงพระธรรมสดุดี 42:1-2 ที่ว่า
1 กวางกระเสือกกระสนหาธารน้ำฉันใด
ข้าแต่พระเจ้า
จิตใจข้าพระองค์ก็กระเสือกกระสนหาพระองค์ฉันนั้น
2 จิตใจข้าพระองค์กระหายหาพระเจ้า
หาพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์
เมื่อไรข้าพระองค์จะได้มาเห็นพระพักตร์พระเจ้า? (มตฐ.)
ผู้ที่ถวายชีวิตจิตวิญญาณแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
เพื่อที่จะมีชีวิตที่เป็นไปตามพระประสงค์ของพระเจ้า แน่นอนว่าจะต้องพบกับการต่อต้าน
การต่อสู้ พบกับความทุกข์ลักษณะต่างๆ ในชีวิต
แต่ผู้นำจะสามารถผจญสิ่งร้ายรุนแรงเหล่านั้นได้ มิใช่มีเพียงความเข้มแข็งทางจิตใจเท่านั้น
แต่เขาต้องพึ่งพลังแห่งชีวิตจากพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่
เขาสามารถก้าวไปวันต่อวันด้วยการเห็นพระพักตร์ของพระเจ้า เห็นการทรงนำของพระองค์
ก้าวเดินไปด้วยความไว้วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้า ไม่ว่าจะผ่านพบสถานการณ์ชีวิตเช่นไรก็ตาม
ผู้ซึ่งเป็นผู้กล้าหาญต่อสู้ความลำบาก
ผู้นั้นต้องฝากชีวิตติดตามพระอาจารย์
ความทุกข์ท้อแท้ไม่ทำให้เขาอ่อนใจได้นาน
ตั้งใจแน่วแน่จะเป็นจาริกผู้แกล้วกล้า
(เพลงไทยนมัสการ 160 เนื้อเพลง จอห์น บันยัน)
สัจจะความจริงจากกางเขนของพระคริสต์ชี้ชัดว่า ใครก็ตามที่เลือกเดินบนวิถีแห่งกางเขนของพระคริสต์ คนนั้นจะอดทนได้ถึงที่สุดก็ด้วยพระกำลังจากพระเจ้า คนๆ นั้นต้องกระหายหาพระองค์
ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง
บ้านแม่แก้ดน้อย สันทราย
เชียงใหม่
E-mail:
prasit.barnabus@gmail.com
081-2894499
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น