...พระยาห์เวห์ทรงอยู่กับโยเซฟ
ท่านจึงประสบความสำเร็จ ท่านอยู่ในบ้านคนอียิปต์นายของท่าน
นายของท่านก็เห็นว่าพระยาห์เวห์ทรงอยู่กับท่าน และพระยาห์เวห์ทรงให้การงานทุกอย่างที่มือท่านทำสำเร็จ...นายก็ตั้งให้เป็นผู้ดูแลบ้าน
และมอบทุกสิ่งที่เขามีไว้ในมือของท่าน...พระยาห์เวห์ก็ทรงอวยพรแก่ครอบครัวของคนอียิปต์นั้นเพราะเห็นแก่โยเซฟ...
(ข้อ 2-5 มตฐ.)
ถ้ามีคนมาถามเราว่า ใครเอ่ยในพระคัมภีร์ที่ชีวิตตกต่ำลงทุกขณะ แต่กลับเกิดผลดีในทุกสถานการณ์?
สำหรับผม ผมคิดถึงโยเซฟลูกยาโคบ เกิดในครอบครัวที่มั่งคั่ง
เป็นลูกโปรดของพ่อที่เกิดจากภรรยาที่พ่อรักที่สุด มีของประทานในการรู้ถึงอนาคต เป็นเด็กหนุ่มที่ช่างฝัน ฝันอะไรก็เก็บเป็นความลับไม่ได้ เป็นต้องบอกคนอื่นๆ ในบ้าน เป็นคนเลี้ยงแกะที่ไว้ใจได้ แต่ไม่ค่อยถูกตาต้องใจของบรรดาพี่ๆ ที่เกิดจากภรรยาที่พ่อรักน้อยกว่า
บรรดาพี่ชายเขม่นโยเซฟเพราะพ่อรักเขามากกว่าลูกคนอื่น ดังนั้น
จึงถูกแผนขจัดให้ออกจากวงจรในครอบครัว
พี่ชายขายเขาให้คนอิชมาเอล
แล้วถูกขายต่อให้ โปทิฟาร์ผู้บัญชาการทหารรักษาพระองค์คนอียิปต์
จากลูกคนโปรดในบ้าน
ถูกขายให้คนอิชมาเอล
ถูกขายต่อเป็นทาสในเรือนของโปทิฟาร์
ถูกใส่ร้ายว่าพยายามไล่ปล้ำนายหญิง ถูกติดคุกนักโทษหลวงใต้ดิน
ทำดีแต่ถูกลืม ถูกขังต่อในคุกนักโทษหลวง
ถูกเบิกตัวทำนายฝันแก่ฟาโรห์
ถูกใช้เป็นผู้บริหารราชการแผ่นดินในพระนามของฟาโรห์ให้เตรียมการรับมือภัยพิบัติ
บริหารราชการแผ่นดินแทนฟาโรห์ ในยุดแผ่นดินแล้งจัด ข้าวยากหมากแพง กันดารอาหาร
กอบกู้ครอบครัวพี่ชายและพ่อจากภัยพิบัติการกันดารอาหาร
หลายๆ คนในปัจจุบันนี้ที่มีจังหวะชีวิตที่ไม่ต่างอะไรจากโยเซฟ เมื่อองค์กรผลัดเปลี่ยนผู้บริหาร ตนอาจจะถูกย้าย ถูกกีดกัน
ถูกลดตำแหน่ง
กลายเป็นคนที่ไม่มีความสำคัญ
บางคนต้องทำงานที่รู้สึกว่าต่ำต้อยลดถอยลง
ถ้าเป็นท่าน ท่านจะรับมือกับชีวิตที่ “เตี้ยลง เตี้ยลง” ดังกล่าวอย่างไร?
จากบทเรียนชีวิตของโยเซฟ เราพบวิธีรับมือของโยเซฟ (โยเซฟโมเดล) ที่ดูเรียบง่าย
ประการแรก
ไม่ว่าโยเซฟจะตกลงในสถานการณ์ใด
เขาใช้ชีวิตของเขาที่จะทำสิ่งดีสร้างเสริมคุณประโยชน์แก่ที่นั้น และแก่คนต่างๆ ที่อยู่ในที่นั้น ในสถานการณ์ที่ตกต่ำ
แทนที่โยเซฟจะมัวแต่นั่งซึมเศร้าคิดสงสารตนเองที่ถูกรังแก ไม่ได้รับความเป็นธรรม ถูกกลั่นแกล้ง ถูกใส่ร้าย
และจิปาถะ
แต่โยเซฟทำตัวให้เกิดประโยชน์แก่เจ้านาย และ คนอื่นๆ ที่อยู่ในที่นั้น ไม่ว่าในบ้านของโปทิฟาร์ ในคุกหลวง
ในการเตรียมการรับมือกับมหาภัยพิบัติ
หรือแม้แต่เผชิญหน้ากับบรรดาพี่ชายที่เคยเฉดหัวเขาให้ออกจากบ้านต้องพบกับความทุกข์ระกำลำบาก
ประการที่สอง
ชีวิตของโยเซฟมีลักษณะพิเศษคือ
เขาติดสนิทกับพระเจ้าในทุกสถานการณ์ชีวิต
พระคัมภีร์จะบอกในทุกสถานการณ์ชีวิตว่า
พระเจ้าสถิตอยู่กับโยเซฟ
การสถิตอยู่ด้วยของพระเจ้านีเองที่ทำให้เกิดผลสำคัญในชีวิตของโยเซฟคือ
คนรอบข้างในที่นั้นเห็นถึงการสถิตอยู่ด้วยของพระเจ้าในชีวิตของโยเซฟ และการงานทุกอย่างพระเจ้าประทานความสำเร็จ เช่น เมื่อต้องเป็นทาสในเรือนของโปทิฟาร์ พระคัมภีร์บันทึกว่า
“...(โปทิฟาร์)นายของท่านก็เห็นว่าพระยาเวห์ทรงอยู่กับท่าน...” ( 39:3 มตฐ.)
“...และพระยาเวห์ทรงให้การงานทุกอย่างที่มือท่านทำสำเร็จ”
(ข้อ 3)
“โยเซฟเป็นที่โปรดปรานของนาย และมอบทุกสิ่งที่เขามีไว้ในมือของโยเซฟ” (ข้อ 4)
“...พระยาเวห์อวยพระพรแก่ครอบครัวของโปทิฟาร์เพราะเห็นแก่โยเซฟ...”
(ข้อ 5)
“...และพระพรของพระยาเวห์มาเหนือทุกสิ่งที่เขามี ทั้งในบ้านและในนา” (ข้อ 5)
เมื่อชีวิตตกต่ำกลายเป็นนักโทษหลวงที่ถูกขังคุกใต้ดิน พระคัมภีร์บันทึกไว้ว่า (ข้อ 21-23)
“พระยาเวห์ทรงอยู่กับโยเซฟ ทรงสำแดงความโปรดปรานท่าน”
“...การงานที่ทำในที่นั้นทุกอย่างโยเซฟเป็นผู้ทำ...”
“พัศดีมอบนักโทษทั้งหมดในเรือนจำไว้ในความดูแลของโยเซฟ
พัฒดีไม่ต้องดูแลการงานทุกอย่างที่โยเซฟดูแล เพราะพระยาเวห์ทรงอยู่กับโยเซฟ
“...และพระยาเวห์ทรงทำให้สิ่งที่โยเซฟทำนั้นสำเร็จ”
ประการที่สาม ในทุกสถานการณ์ชีวิต
โยเซฟคิดถึงคนอื่นที่อยู่ในที่นั้นก่อนที่จะคิดถึงตนเอง
ประการที่สี่ โยเซฟตกลงไปอยู่ในสถานการณ์ไหน
เขามีชีวิตที่เป็นตัวกลางนำพระพรของพระเจ้าเข้าไปถึงที่นั่น
ประการที่ห้า ในทุกที่ที่โยเซฟอยู่
เขาคือความหวัง และ ที่พึ่งของคนในที่นั้นๆ
ประการที่หก โยเซฟมิได้ขับเคลื่อนชีวิตของเขาตามสถานการณ์ที่เขาเผชิญ แต่เขาขับเคลื่อนชีวิตของเขาตามการทรงนำของพระเจ้า
เพื่อก่อเกิดการเปลี่ยนแปลงและเกิดสันติสุขในที่นั้นๆ
ประการที่เจ็ด โยเซฟมีความเชื่อว่า
ทุกสถานการณ์ชีวิตที่เกิดขึ้นกับเขา
พระเจ้าสถิตอยู่ด้วย
และใช้ชีวิตของเขาในทุกสถานการณ์ตามพระประสงค์ของพระองค์ ดังนั้น
โยเซฟจึงเชื่อมั่นว่าทุกสถานการณ์ชีวิตพระเจ้าจะใช้ท่านให้มีชีวิตที่เกิดผลดีแก่ผู้คนรอบข้างในที่นั้นๆ
เมื่อโยเซฟเผชิญหน้ากับบรรดาพี่ชายที่ขายเขาให้กับคนอิชมาเอล โยเซฟกลับมองสถานการณ์ทั้งหมดที่ผ่านมานั้นว่า “แต่เดี๋ยวนี้อย่าเสียใจไปเลย
อย่าโกรธตัวเองที่ขายฉันมาที่นี่
เพราะว่าพระเจ้าทรงใช้ฉันให้มาก่อนหน้าพวกพี่ เพื่อจะได้ช่วยชีวิต...ฉะนั้น
ไม่ใช่พี่เป็นผู้ให้ฉันมาที่นี่ แต่พระเจ้าทรงให้มา” (ปฐมกาล 45:5-8 มตฐ.)
วันนี้เราจะรับมือกับชีวิตที่ตกต่ำอย่างไรดีครับ? เอาแบบ “โยเซฟ” โมเดลดีไหมครับ!?
ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง
บ้านแม่แก้ดน้อย สันทราย เชียงใหม่
E-mail: prasit.barnabus@gmail.com
081-2894499
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น