ชายนั้นทูลว่า “หญิงที่พระองค์ประทานให้อยู่กับข้าพระองค์
เธอส่งผลจากต้นไม้นั้นให้ข้าพระองค์ ข้าพระองค์จึงรับประทาน” (ปฐมกาล 3:12 มตฐ.)
เมื่อเกิดความผิดพลาด
ธรรมชาติของคนเราทั่วไปมักหันซ้ายแลขวาควานหา “แพะ” รับผิด ควานหาผู้คน หรือ
สิ่งของที่เราจะโยนความผิดให้
และนี่คืออิทธิพลแห่งความบาปที่ส่งผ่านมาจากรุ่นสู่รุ่นจนถึงเราในปัจจุบันนี้
แล้วถ้าเราจะไม่
“หาแพะมารับผิด” เราจะต้องทำอย่างไร?
เมื่อเกิดการผิดพลาด
ล้มเหลว ไม่ว่าในการดำเนินชีวิต หรือ ในการงานที่เรารับผิดชอบ หยุดมองหาแพะ
แต่มุ่งมองหา “สาเหตุ” ที่ทำให้เกิดความผิดพลาด เกิดความล้มเหลว
ทำไมถึงเกิดความผิดพลาด? ทำไมถึงเกิดความล้มเหลว?
เพื่อเราจะไม่ทำเช่นนั้นอีก
เพื่อเราจะไม่ตกลงในหลุมพรางเดิมอีก
มิเช่นนั้นแล้วกระบวนการผิดพลาดล้มเหลวก็จะเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีกกับเรา
เพียงแต่ในงาน หรือ สถานการณ์ที่แตกต่างออกไปเท่านั้น
จากนั้นให้เราถามตนเองต่อไปว่า
ถ้าจะทำให้ดีกว่านี้ และ เกิดผลมากกว่านี้จะต้องทำอย่างไร? เราคงไม่พอใจอยู่เพียงว่าทำงานไม่ผิดพลาด
แต่เราทุกคนต้องการทำงานให้มีประสิทธิภาพและเกิดผล
หลังจากที่เราคิดทบทวน
ใคร่ครวญ วิเคราะห์ แล้วสังเคราะห์ว่าจะทำอย่างไร
สิ่งสำคัญสุดต่อจากนี้คือเราต้องลงมือทำเลยครับ ตามบทเรียนที่เราได้สังเคราะห์ และ
ถอดบทเรียนรู้นั้น
เมื่อลงมือทำใหม่อีกครั้งตามบทเรียนที่เราได้เรียนรู้
เมื่อทำแล้วให้ทบทวน และ ถอดบทเรียนรู้อีกครั้ง
พร้อมกับเทียบผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นจากครั้งก่อนกับครั้งใหม่นี้ว่า มีอะไรที่เหมือนและแตกต่างกัน? ทำไมถึงเกิดผลเช่นนั้น?
และถ้าเราจะทำให้มีประสิทธิภาพและเกิดผลดีกว่านี้จะทำอย่างไร?
แล้วช่วยบันทึกไว้ด้วยว่า
ทั้งหมดนี้ท่านได้เรียนรู้อะไรบ้าง?
คิดแล้วทำ
ทำแล้วคิด Action-Reflection-Action
เราไม่ต้องการแพะต่อไปแล้วครับ
แต่เรากลับได้ผลงานและการเรียนรู้!
ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง
Prasit.emmaus@gmail.com;
081 289 4499
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น