14 มีนาคม 2564

คุณค่าของการเลือกสิ่งที่จะจดจำ

เปาโลเขียนจดหมายถึงสมาชิกคริสตจักรฟีลิปปีที่ตนเริ่มต้นในฟีลิปปี ที่นั่นนางลิเดียได้เปิดบ้านของเธอและร่วมกับคนอื่น ๆ เพื่อต้อนรับเปาโลที่มาในเมืองนั้น

คริสตจักรฟีลิปปีได้มีส่วนช่วยสนับสนุนในการเดินทางประกาศพระกิตติคุณของเปาโล

ในฟีลิปปี 1:5 เปาโลกล่าวว่า “เพราะท่านมีส่วนร่วมในข่าวประเสริฐตั้งแต่แรกจวบจนบัดนี้” และเปาโลได้กล่าวอีกว่า  “ข้าพเจ้าขอบพระคุณพระเจ้าทุกครั้งที่ระลึกถึงพวกท่าน” (ข้อ 3)

เราได้บทเรียนอะไรจากพระคัมภีร์ตอนที่กล่าวข้างบนนี้?  เราเรียนรู้จากพระธรรมตอนดังกล่าวว่า เปาโลเลือกที่จะจดจำในสิ่งที่เขาต้องการจดจำ

เมืองฟีลิปปี มิใช่เมืองที่เปาโลมาแล้วได้พบกับความสุข  แต่เปาโลต้องอดทนกับการข่มเหงและได้รับความทุกข์ยากลำบาก

เปาโลไม่เลือกที่จะจดจำและย้ำเตือนถึงความเจ็บปวดในชีวิตที่ได้รับในเมืองนี้

แต่กลับเลือกแสดงออกถึงความชื่นชมยินดี  ความรู้สึกขอบคุณสำหรับสิ่งดีดีที่สมาชิกคริสตจักรได้กระทำเพื่อเขา และ ผ่านชีวิตการงานของเขา

ประสบการณ์ของเราส่วนใหญ่ ยิ่งเรารับใช้ในพันธกิจใดยาวนานแค่ไหน ดูเหมือนว่าเราจะจดจำถึงสิ่งที่ไม่ดีมากขึ้นแค่นั้น  แทนที่จะจดจำสิ่งดีดีมากขึ้น

ทุกวันนี้ ท่านยังเกาะติด จดจำ หมกมุ่นอยู่กับความรู้สึกเจ็บปวดบางอย่างที่บางคนได้กระทำต่อท่านในชีวิตที่ผ่านมาหรือไม่?

บางทีท่านอาจจะยังไม่ยอมปล่อยให้ความเจ็บปวด และ คนที่ทำให้ท่านเจ็บปวดหลุดจากขอเบ็ดแห่งการจดจำของท่าน ทำให้ท่านไม่สามารถที่จะมีความสัมพันธ์ที่ชื่นชมยินดีกับคน ๆ นั้น ทั้งนี้เพราะท่านยังฉุดยึดอดีตนั้นไว้  หรือไม่ท่านอาจจะไม่สามารถที่จะทำพันธกิจอย่างมีพลังและประสิทธิภาพเท่าที่ควรจะเป็นเพราะท่านยังจมจ่อมอยู่กับความเจ็บปวดนั้น

ขอท่านพึงตระหนักรู้ว่า  การจดจำเป็นสิ่งที่เราเลือกได้!

เพื่อนคนหนึ่งเคยถาม คลารา บาร์ตัน ผู้ก่อตั้งสภากาชาดอเมริกัน ถึงสิ่งที่โหดร้ายโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ใครบางคนเคยทำกับเธอเมื่อหลายปีก่อน

เพื่อนคนนั้นถามเธอว่า “คุณจำไม่ได้เหรอ”  คำตอบที่มีชื่อเสียงของเธอคือ “ไม่...ฉันยังจำได้ชัดเจนว่าฉันลืมมันไปแล้ว”

การจดจำของเราเป็นสิ่งที่เราเลือกได้

ถ้าท่านยังต้องการที่จะเกาะยึดโอบกอดความจำที่เจ็บปวดของท่านไว้  ก็เป็นสิ่งที่ท่านพึงกระทำได้...  แต่ชีวิตของท่านจะไม่มีความสงบสุข  และจะสร้างผลกระทบเชิงลบต่อทั้งชีวิต พันธกิจ และ สุขภาพของท่าน

แท้จริงแล้ว เปาโลมีเหตุผลมากมายที่จะจดจ่อใส่ใจในความจำที่เจ็บปวดเหล่านั้น

แต่เปาโลเลือกที่จะจดจำสิ่งที่เขารู้สึกขอบคุณผู้คนต่าง ๆ ในเมืองฟีลิปปีที่ทำสิ่งดีดีในชีวิตและในงานของท่าน ที่พระเจ้ากระทำผ่านชีวิตของคนเหล่านั้น

เมื่อเราท่านเลือกที่จะจดจำอย่างที่เปาโลได้ทำนั้น  พระเจ้าจะอวยพระพรต่อชีวิตและพันธกิจการงานที่เรากระทำมากกว่าที่เราคาดคิด



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น