ถอดบทเรียนจากการเตรียมรับเสด็จและคริสต์มาส

เราเอาใจใส่จิตวิญญาณของเราอย่างไรในช่วงเทศกาลนี้

เสียงโทรศัพท์ หรือไม่ก็อีเมล์ส่งกันว่อน เพื่อที่พยายามที่จะนัดวันพบปะฉลองวันคริสต์มาสกันให้ได้...

วันที่สิบธันวาเธอได้ไหม?
ไม่ได้ ฉันต้องไปคริสต์มาสกับเพื่อนรุ่นเดียวกัน วันที่สิบเจ็ดเป็นยังไง?
สิบเจ็ดฉันต้องไปจัดคริสต์มาสให้เด็กกำพร้า เอาอย่างงี้วันที่สิบเก้าเลื่อนไปอีกสองวันเธอได้ไหม?
สิบเก้าออฟฟิตฉันเขาฉลองคริสต์มาส ตอนเย็นต้องไปร้องเพลงบ้านผู้บริหารอีกด้วย งานนี้ขาดไม่ได้
ฉันเหลืออีกวันเดียวเท่านั้น วันที่ยี่สิบสองเฉพาะตอนเย็นหลังหกโมงแล้ว เธอได้ไหม?
จริงๆ แล้ววันนั้นฉันก็ติดคริสต์มาสกับคณะนักร้องที่โบสถ์ แต่ฉันเบี้ยวได้ แต่อ้ายเพื่อนยากอีกสามคนมันติดงานเลี้ยงที่บ้านเจ้านายของมันจัดขึ้นปีละครั้ง ฉันว่าพวกมันมาไม่ได้หรอกวันที่ยี่สิบสอง

ถ้าเราดูตามปฏิทินของคริสตจักร ช่วงเวลาการเตรียมรับเสด็จ 4 สัปดาห์ก่อนวันคริสต์มาส แท้จริงแล้วคริสตจักรจัดให้เป็นช่วงเวลาให้คริสตชนได้มีเวลาใช้ชีวิตที่สงบ ใคร่ครวญ ไตร่ตรองถึงการดำเนินชีวิตของตนกับพระประสงค์ของพระเจ้า เทศกาลเตรียมรับเสด็จ ภาษาอังกฤษใช้คำว่า Advent ซึ่งมาจากภาษาละตินคำว่า “adventus” ซึ่งแปลว่ากำลังมา หมายถึงการที่พระคริสต์กำลังเสด็จมา ในช่วงเวลานี้คือการเตรียมรับการเสด็จมาของพระเยซูคริสต์ เข้ามาอยู่ในชีวิตของเรา (อิมมานูเอล)

ดังนั้น เทศกาลเตรียมรับเสด็จจึงมิใช่การนับถอยหลัง หรือ “เค้าท์ดาวน์” วันคริสต์มาส ไม่ใช่ช่วงเวลาของการสังสรรค์ ปาร์ตี้ เฮฮา พบเพื่อนฝูงฉลองร่วมกับเพื่อนเก่า และก็ไม่ใช่เวลาของการให้ของขวัญหรือแลกของขวัญกัน แต่เป็นช่วงเวลาที่คริสตชนจะมีชีวิตที่สงบ นิ่ง เงียบ ที่ใคร่ครวญถึงการที่องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้สูงสุดเสด็จลงมาเป็นมนุษย์ และเป็นมนุษย์ที่อยู่ร่วมกับผู้คนที่ต่ำต้อยสุดๆ ในสังคม เป็นช่วงเวลาที่พระองค์มาเพื่อที่จะช่วยกอบกู้มนุษย์ให้หลุดรอดออกจากอำนาจแห่งความชั่วร้าย เป็นช่วงเวลาแห่งการสร้างการคืนดี การอภัย และการถ่อมใจลงต่อหน้าพระเจ้า แสวงหาพระประสงค์ของพระเจ้า(แผ่นดินของพระเจ้า) แสวงหาความเข้าใจว่าพระเจ้ามีพระประสงค์อะไรในชีวิตของตน และเราจะเชื่อฟังและดำเนินชีวิตตามพระประสงค์ดังกล่าวอย่างไร

เราคงต้องถามตนเองว่า ในเทศกาลเตรียมรับเสด็จ และ เทศกาลคริสต์มาสในปีนี้ เราได้เอาใจใส่จิตวิญญาณของเราอย่างไรบ้าง? เราใช้ช่วงเวลาดังกล่าวมุ่งมองหาแสงสว่างของพระคริสต์เช่นไรบ้าง? หรือช่วงเวลาเทศกาลรับการเสด็จมาของพระคริสต์และคริสต์มาสในปีนี้เราต้องเครียดกับโบนัสที่ลดน้อยถอยลง หรือบางคนโบนัสที่หลุดลอยหายไป พร้อมกับการตกงาน หรือไม่บางก็คนต้องพบกับภาวะกดดันอย่างหนัก ต้องหาทางเอาชนะความกดดันนั้นให้ได้ หรือผู้นำคริสตจักรและสถาบันคริสเตียนต้องวุ่นวายสับสนจนอ่อนเพลียกับการจัดงานและไปงานเลี้ยงอย่างไม่หยุดหย่อน ช่วงเวลาเตรียมรับเสด็จและคริสต์มาสกลายเป็นเวลาแห่งความเครียด และพบว่าชีวิตฉีกขาด ตกต่ำ เจ็บปวด สิ่งที่เหลือหลังเทศกาลเตรียมรับเสด็จและคริสต์มาสคือความอ่อนเพลียกาย อ่อนระอาใจ ความมืดมนสับสน แทนที่จะเป็นช่วงเวลาที่ได้รับกำลังแห่งชีวิตจิตวิญญาณ และความชัดเจนยิ่งขึ้นในการดำเนินชีวิตตามทางแห่งพระประสงค์ เพราะในช่วงเทศกาลการเตรียมรับเสด็จและ คริสต์มาสเป็นช่วงเวลาของการใคร่ครวญ ไตร่ตรอง ภาวนา และแสวงหาพระประสงค์ของพระเจ้า

สิ่งที่เราคิด เราทำ ในช่วงเทศกาลเตรียมรับเสด็จและคริสต์มาส เป็นการแสวงหาพระประสงค์ของพระเจ้าที่พระองค์ต้องการมีในชีวิตทุกมิติของเรา เราอาจจะสามารถใช้วิธีง่ายๆ ในการใคร่ครวญและแสวงหาน้ำพระทัยของพระคริสต์ เช่น ถ้าเราจะต้องตัดสินใจในเรื่องนี้เราจะถามว่า ถ้าพระเยซูคริสต์อยู่ในชีวิตของเราพระองค์จะตัดสินใจเรื่องนี้อย่างไร? พระองค์จะมีท่าทีต่อคนนี้อย่างไร? พระองค์จะพูดกับคนนี้อย่างไร? พระองค์จะทำอะไรในสถานการณ์นี้ แต่ก็คงไม่ใช่ถามว่า แล้วสังคมว่าอย่างไร? กฎระเบียบเขียนไว้ว่าอย่างไร? กฎหมายตราไว้ว่าอย่างไร? หรือเราจะเอาชนะเรื่องนี้อย่างไร?

ในเทศกาลเตรียมรับเสด็จและคริสต์มาสเป็นช่วงเวลาของการที่จะฝึกหัดความเข้มแข็งในความกล้าหาญ ที่จะบอกอย่างสุภาพว่า “ไม่” หรือ “ใช่” อย่างตระหนักเท่าทัน เป็นช่วงเวลาที่เราจะต้องเลือกและตัดสินใจในการกระทำและดำเนินชีวิตประจำวัน เป็นเวลาที่เราจะกล้าบอกว่า “ไม่” กับคำเชิญชวนที่เราใคร่ครวญ ไตร่ตรองแล้วว่า ถ้าพระเยซูคริสต์ถูกชวนเช่นนี้พระองค์จะตอบปฏิเสธ หรือตอบว่า “ได้ หรือ ใช่” ในเรื่องที่เราตระหนักชัดว่า นี่เป็นพระประสงค์ของพระเยซูคริสต์ และขอพระองค์ทรงเสริมกำลังของเราที่จะกระทำเรื่องนั้นเพื่อสำแดงถึงความรักของพระคริสต์ต่อชีวิตของคนๆ นั้น หรือ กลุ่มนั้นๆ

การกระทำเช่นนี้เป็นการที่เราเอาใจใส่ต่อสุขภาพชีวิตจิตวิญญาณของเราในเทศกาลเตรียมรับเสด็จและ คริสต์มาสครับ

ประเด็นสำหรับใคร่ครวญและอภิปราย

1. ตลอดเทศกาลเตรียมรับเสด็จมาของพระเยซูคริสต์ กับ เทศกาลคริสต์มาสในปีนี้ที่ผ่านไปแล้ว ท่านได้ใช้เวลาช่วงนี้อย่างไรบ้าง? ท่านรู้สึกอย่างไรบ้าง? อะไรที่ทำให้ท่านรู้สึกเช่นนั้น?

2. ชีวิตที่ผ่านมาในเทศกาลเตรียมรับเสด็จและการบังเกิดของพระคริสต์ มีผลกระทบต่อการตัดสินใจในการดำเนินชีวิตของท่านอย่างไรบ้างในปีใหม่ที่อยู่ข้างหน้าท่าน? อะไรคือพระประสงค์ของพระเจ้าในชีวิตของท่านในปีที่อยู่ข้างหน้า? แล้วตัวท่านเองจะก้าวไปสู่ทิศทางไหน?

ใคร่ครวญภาวนา

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดให้ช่วงเวลานี้เป็นเวลาที่สงบอยู่ต่อหน้าพระองค์

ด้วยใจสงบข้าฯคอยพระองค์ ตามพระประสงค์ข้าฯพร้อมกระทำ
ขอเปิดดวงตารับการทรงนำ จากพระวิญญาณ
ด้วยใจสงบข้าฯคอยพระองค์ ตามพระประสงค์ข้าฯพร้อมกระทำ
หูข้าฯขอทรงเปิดรับการทรงนำ จากพระวิญญาณ
ด้วยใจสงบข้าฯคอยพระองค์ ตามพระประสงค์ข้าฯพร้อมกระทำ
ขอเปิดจิตใจรับการทรงนำ จากพระวิญญาณ

อาเมน

ประสิทธิ์ แซ่ตั้ง
บ้านแม่แก้ดน้อย สันทราย เชียงใหม่
089-2628-310