“จะมีประโยชน์อะไร ถ้าคนๆ หนึ่งจะได้โลกนี้ทั้งโลก แต่ต้องสูญเสียจิตวิญญาณของตน
หรือใครจะเอาอะไรมาแลกกับจิตวิญญาณของตนได้”
(มัทธิว 16:26 อมตธรรม)
คำถามต่อจากนี้เป็นเครื่องมือหนึ่งที่ประเมินสภาพชีวิตจิตวิญญาณส่วนตัวของคนที่ทำงานรับใช้ ท่านสามารถใช้เครื่องมือชุดนี้ในการสะท้อนคิดในแต่ละประเด็น
เป็นการส่วนตัวในความสงบ ต่อหน้าพระเจ้า
ทูลขอให้พระองค์ทรงช่วยท่านให้สามารถมองเห็นตนเองอย่างที่ท่านเป็นจริงในชีวิต ด้วยความจริงใจในแต่ละข้อ
คำถามเหล่านี้ไม่มีจุดประสงค์ที่จะสร้างความรู้สึกผิดหรือรู้สึกอายในตัวท่าน แต่มีความตั้งใจที่จะช่วยท่านให้สัตย์ซื่อจริงใจต่อพระเจ้าเกี่ยวกับภาวะด้านจิตวิญญาณของท่าน
และนี่เป็นก้าวแรกที่จะทำให้ท่านมั่นใจว่าท่านค้นพบจิตวิญญาณของท่านมากกว่าการสูญเสียจิตวิญญาณของตนท่ามกลางชีวิตการรับใช้ของท่าน และถ้าท่านพบและรู้ตัวว่า
มีบางสิ่งที่บ่งชี้ให้ท่านเห็นถึงว่าท่านอาจจะต้องสูญเสียจิตวิญญาณของตนท่ามกลางการรับใช้ ท่านยังไม่ต้องพยายามที่จะแก้ไขสิ่งเหล่านั้น
หรือ ปัญหาเหล่านั้น แต่ขอท่านเริ่มด้วยการทูลถามพระเจ้าว่า
“พระองค์เจ้าข้า ข้าพระองค์จะทำอย่างไรดีในเรื่องนี้?”
เหตุการณ์
หรือ สภาวะต่อไปนี้เกิดขึ้นกับตัวท่านบ่อยครั้งแค่ไหน?
1. บ่อยครั้งเหลือเกินที่ฉันสังเกตเห็นว่าตนเอง “ทำงานรับใช้ต่างๆ ในชีวิต” เช่น สอน/ทำเรื่องต่างๆ ที่ตนเองไม่มีประสบการณ์ แสดงออกถึงอารมณ์ความรู้สึกที่แท้จริงตนเองมิได้รู้สึกเช่นนั้น ทำการรับใช้แต่ก็รู้อยู่กะใจลึกๆว่าตนเองมิได้สนใจการรับใช้นั้นอย่างแท้จริง
[ ] เสมอ [ ] บ่อยครั้ง [ ] บางครั้ง [ ] นานๆ ครั้ง [
] ไม่เคยเลย
2. ฉันรู้ตัวว่าตนเองมีความกังวลตลอดเวลาว่ามีบางสิ่งที่ตนเองจะต้องทุ่มเทเอาใจใส่อย่างจริงจัง
แต่ดูเหมือนว่าตนเองไม่สามารถที่จะใช้เวลาทุ่มเทจริงจังในเรื่องนั้น ความจริงก็คือ
ฉันยังไม่มั่นใจว่าจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร
[ ] เสมอ [ ] บ่อยครั้ง [ ] บางครั้ง [ ] นานๆ ครั้ง [ ] ไม่เคยเลย
3. ฉันพบว่าตนเองทำงานแบบรีบเร่งจากงานหนึ่งกระโจนไปอีกงานหนึ่ง
ไม่มีเวลาให้ความสนใจอย่างจริงจังในแต่ละงานที่ทำนั้นว่ามีอะไรได้เกิดขึ้นต่อตนเองและสภาพแวดล้อมของตนเอง
[ ] เสมอ [ ] บ่อยครั้ง [ ] บางครั้ง [ ] นานๆ ครั้ง [ ] ไม่เคยเลย
4. ฉันทำการรับใช้ตามงานที่จะต้องทำต่อไปทั้งๆ ที่ตนเองรู้สึกว่า งานรับใช้ตนทำนั้นไม่ได้ช่วยให้ตนสัมผัสสัมพันธ์กับพระเจ้าและไม่รู้สึกว่าได้รับการทรงเรียกในงานที่ทำ
[ ] เสมอ [ ] บ่อยครั้ง [ ] บางครั้ง [ ] นานๆ ครั้ง [ ] ไม่เคยเลย
5. ฉันรู้สึกเหนื่อยและหน่าย มิใช่ทางด้านร่างกายเท่านั้น
แต่เหนื่อยอ่อนหมดแรงทั้งจิตใจ และ
จิตวิญญาณ ไม่รู้จริงๆ ว่าจะทำให้ชีวิตของตนเองได้รับการผ่อนพักได้อย่างไร
[ ] เสมอ [ ] บ่อยครั้ง [ ] บางครั้ง [ ] นานๆ ครั้ง [ ] ไม่เคยเลย
6.
ฉันรู้ตัวว่า ตนเองเป็นคนที่เกิดอารมณ์ฉุนเฉียว ขุ่นเคืองง่าย และซ่อนตัวตนที่แท้จริงไว้
[ ] เสมอ [ ] บ่อยครั้ง [ ] บางครั้ง [ ] นานๆ ครั้ง [ ] ไม่เคยเลย
7. ฉันไม่สามารถที่จะหยุดทำงานทั้งๆ
ที่ตนเองรู้ว่า จำเป็นจะต้องหยุดแล้วก็ตาม
[ ] เสมอ [ ] บ่อยครั้ง [ ] บางครั้ง [ ] นานๆ ครั้ง [ ] ไม่เคยเลย
8.
ฉันกลายเป็นคนที่มีอารมณ์ชินชา ไม่สามารถสัมผัสและมีประสบการณ์ถึงอารมณ์ที่แท้จริงสมบูรณ์ในความเป็นมนุษย์
[ ] เสมอ [ ] บ่อยครั้ง [ ] บางครั้ง [ ] นานๆ ครั้ง [ ] ไม่เคยเลย
9.
ฉันพบว่าตนเองมีชีวิตหรือมีพฤติกรรมที่กำลังหลบลี้หนีความจริง หรือกำลังส่อว่ามีพฤติกรรมเช่นนั้น (ด้วยการแสดงออกในอาการที่กินมากขึ้น, ดูโทรทัศน์แบบความคิดเลื่อนลอย, ทำลายสิ่งของ,
ซื้อของ ใช้จ่ายเงินทองผิดปกติ และ
ฯลฯ)
หรือหลีกลี้หนีจากสภาพความเป็นจริงในชีวิต
ไปอยู่หรือหมกมุ่นในโลกแห่งความเพ้อฝัน
หรือ การแสดงพฤติกรรมที่แตกต่างออกไปที่เคยเป็น
[ ] เสมอ [ ] บ่อยครั้ง [ ] บางครั้ง [ ] นานๆ ครั้ง [ ] ไม่เคยเลย
10.
ฉันไม่มีเวลาพอที่จะมีชีวิตอย่างถูกต้องเหมาะสมอย่างคนปกติพึงจะเป็นจะมี เช่น
การออกกำลังกาย, การกินที่เหมาะสม, มีเวลาหลับนอนที่เพียงพอ,
ไปพบแพทย์ตามนัดและรับการดูแลสุขภาพตามกระบวนการ, การทำความสะอาด, ล้างรถ,
ซ่อมแซมบ้านช่อง และ ฯลฯ
[ ] เสมอ [ ] บ่อยครั้ง [ ] บางครั้ง [ ] นานๆ ครั้ง [ ] ไม่เคยเลย
11.
ฉันพบว่าตนเองพยายามรักษาพลัง/กำลังในตนเอง
ด้วยการหลีกเลี่ยงการไปพบปะผู้คนในที่สาธารณะ เก็บตัวอยู่แต่ในบ้านหรือในสำนักงาน เพราะกลัวว่า
การต้องพบปะทักทายมีปฏิสัมพันธ์กับผู้คนในสังคมแล้วจะดูดเอากำลังที่เหลือในชีวิตไปหมด
[ ] เสมอ [ ] บ่อยครั้ง [ ] บางครั้ง [ ] นานๆ ครั้ง [ ] ไม่เคยเลย
12.
ฉันเกิดการก้าวพลาดในชีวิตด้านจิตวิญญาณ
ฉันเองแม้จะรู้ว่า
ฉันควรจะมีชีวิตส่วนตัวกับพระเจ้า
การอธิษฐาน
การสะท้อนคิดพระวจนะเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตของตนเอง แต่ก็พบว่าตนเองไม่มีเวลา
ไม่มีพลังพอที่จะทำสิ่งที่พึงกระทำเหล่านี้
[ ] เสมอ [ ] บ่อยครั้ง [ ] บางครั้ง [ ] นานๆ ครั้ง [ ] ไม่เคยเลย
13.
ฉันรู้สึกว่า ตนเองมักแยกตัวออกจากคนอื่น
ไม่มีใครที่ตนเองสามารถที่จะไว้วางใจย่างเต็มที่ในชีวิต
และไม่มีใครที่จะเข้าใจสถานการณ์ชีวิตของฉันอย่างแท้จริง
[ ] เสมอ [ ] บ่อยครั้ง [ ] บางครั้ง [ ] นานๆ ครั้ง [ ] ไม่เคยเลย
14.
ทีมงาน/เพื่อนร่วมงานหรือผู้ใหญ่ในทีมงานของฉันเป็นคนที่เก่งในการวางแผนเชิงกลยุทธ์ และสามารถมองเห็นจุดหมายปลายทาง แต่ไม่มีกระบวนการที่เป็นขั้นตอนที่ชัดเจนที่จะช่วยให้ฉันสามารถตัดสินใจในฐานะผู้นำขององค์กร
นอกจากการอธิษฐานแบบคุ้นชินเมื่อไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไปแล้ว
เราไม่มีแนวทางอื่นใดในการแสวงหาพระประสงค์ของพระเจ้าด้วยกัน
[ ] เสมอ [ ] บ่อยครั้ง [ ] บางครั้ง [ ] นานๆ ครั้ง [ ] ไม่เคยเลย
15.
การติดต่อสัมพันธ์กับพระเจ้าการได้อยู่ต่อหน้าพระพักตร์พระองค์ เป็นความรู้สึกและประสบการณ์ในชีวิตของฉันเมื่อนานมาแล้วจนในปัจจุบัน ตนเองเกิดความรู้สึกว่านิมิตสำหรับการทำงานต่างๆ
สำคัญยิ่งกว่าความสัมพันธ์ส่วนตัวกับพระเจ้า
[ ] เสมอ [ ] บ่อยครั้ง [ ] บางครั้ง [ ] นานๆ ครั้ง [ ] ไม่เคยเลย
อีกครั้งหนึ่งครับ...
คำถามเหล่านี้ไม่มีจุดประสงค์ที่จะสร้างความรู้สึกผิดหรือรู้สึกอายในตัวท่าน แต่มีความตั้งใจที่จะช่วยท่านให้สัตย์ซื่อจริงใจต่อพระเจ้าเกี่ยวกับภาวะด้านจิตวิญญาณของท่าน และนี่เป็นก้าวแรกที่จะทำให้ท่านมั่นใจว่าท่านค้นพบจิตวิญญาณของท่านมากกว่าการสูญเสียจิตวิญญาณของตนท่ามกลางชีวิตการทำรับใช้ของท่าน และ
ถ้าท่านพบและรู้ตัวว่า
มีบางสิ่งที่บ่งชี้ให้ท่านเห็นว่าท่านอาจจะต้องสูญเสียจิตวิญญาณของตนท่ามกลางการทำงาน/รับใช้ ท่านยังไม่ต้องพยายามที่จะแก้ไขสิ่งเหล่านั้น
หรือ ปัญหาเหล่านั้น
แต่ขอท่านเริ่มด้วยการทูลถามพระเจ้าจากส่วนลึกของจิตใจท่านว่า...
“พระองค์เจ้าข้า ข้าพระองค์จะทำอย่างไรดีในเรื่องนี้?”
ประสิทธิ์
แซ่ตั้ง
บ้านแม่แก้ดน้อย สันทราย
เชียงใหม่
E-mail: prasit.barnabus@gmail.com
081-2894499
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น