ท่านต้องตัดสินใจ!
ดังนั้น ท่านจึงยังไม่ตัดสินใจ
บางครั้งการที่ยังไม่ตัดสินใจอาจจะเป็นการตัดสินใจที่ดี
เพราะอาจจะยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมที่จะตัดสินใจในเรื่องนั้น จอห์น แมกซ์เวลล์ เคยกล่าวไว้ในหนังสือเล่มหนึ่งว่า การนำมีความสำคัญพอๆ กับการที่เราจะทำอะไรสักอย่างหนึ่ง หรือที่เราจะไปที่ไหนสักแห่งหนึ่ง ดังนั้น
เวลาที่เหมาะสมมีบทบาทอันสำคัญในการตัดสินใจของเราหลายต่อหลายครั้ง
การตัดสินใจที่ยังไม่ตัดสินใจอาจจะเป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาดก็ได้ใครจะไปรู้
ทั้งนี้เพราะเราอาจจะต้องการมีข้อมูลในเรื่องที่เราจะตัดสินใจมากกว่าที่เรามีอยู่ หรือ
ผู้คนที่อาจจะได้รับผลกระทบจากการตัดสินใจของเราควรจะมีโอกาสในการเตรียมตัวล่วงหน้า
แต่การรั้งรอการตัดสินใจ เป็นวิธีการที่จะนำไปถึงเวลาที่เหมาะสมเสมอไปหรือ? การที่ท่านไม่ตัดสินใจในเรื่องนั้นๆ เพราะไม่เห็นความสำคัญของเรื่องนั้นมากกว่าหรือเปล่า? หรือมันเป็น “การผัดวันประกันพรุ่ง”
กันแน่? แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่า การที่เราไม่ตัดสินใจครั้งนั้นเป็นการผัดวันประกันพรุ่งหรือไม่?
การอ้างว่ารอเวลาที่เหมาะสมอาจกลับกลายเป็นการผัดวันประกันพรุ่ง...
1. เมื่อไม่มีกำหนดเส้นตาย (วันสิ้นกำหนด)
ของเรื่องนั้นๆ ที่เราต้องตัดสินใจ
2. เมื่อเราถามบ่อยๆ ว่า
“แล้วฉันจะทำเรื่องนี้ให้เสร็จช้าที่สุดได้เมื่อไหร่?” แทนที่จะถามว่า
“ฉันจะทำเรื่องนี้ให้เสร็จเร็วที่สุดได้เมื่อไหร่?”
3. เมื่อเราพบเรื่องนั้นกลับมาปรากฏในรายการที่ต้องทำของเราครั้งแล้วครั้งเล่า
เป็นเรื่องที่เรายังพบว่าไม่ได้ทำวันแล้ววันเล่า เดือนแล้วเดือนเล่า
(อย่าให้ถึงปีแล้วปีเล่าเลย)
4. เมื่อเรื่องนั้นถูกตัดหรือขีดฆ่าออกไป มิใช่เพราะว่าท่านได้ทำสำเร็จแล้ว แต่เพราะว่าเรื่องนั้นเลยเวลาที่ควรจะทำแล้ว
นักธุรกิจชาวอเมริกัน
Victor Kiam
กล่าวไว้ว่า
“การผัดวันประกันพรุ่งคือฆาตกรที่ลอบฆ่าโอกาสของเราอย่างนิ่มนวล” และก็เป็นความจริงด้วยว่า การที่เราหยุดหรือชะลอการตัดสินใจยาวนานอาจจะทำให้การตัดสินใจของเราไม่เหมาะสมก็ได้” เพราะเมื่อสถานการณ์เปลี่ยนไป โอกาสก็จะสูญหายไปด้วย
ต่อไปนี้เป็นประเด็นคำถามที่ท่านสามารถใช้ในการตรวจสอบ
เพื่อท่านจะสามารถก้าวข้ามการผัดวันประกันพรุ่งได้
ประเด็นพิจารณาตามกฏของเมอร์ฟี่
มีความเป็นไปได้ไหมว่า
การตัดสินใจของฉันอาจจะผิดพลาด?
ถ้าฉันตัดสินใจลงไปแล้วฉันพร้อมจะรับมือกับผลที่เกิดขึ้นหรือไม่?
อัลเบิร์ต
ไอสไตน์ กล่าวไว้ว่า “ท่ามกลางความยากลำบากปูทางไปสู่โอกาส” กฎของเมอร์ฟี่ กล่าวว่า
มันอาจจะนำไปสู่ความผิดพลาด ท่านสามารถที่จะรับมือกับแผนการที่ย่ำแย่นั้นได้ไหม?
โอกาสที่จะได้รับมันสมน้ำสมเนื้อมีคุณค่าพอหรือไม่? ถ้าคำตอบคือใช่ นั่นอาจจะเป็นเวลาที่ควรตัดสินใจ
ประเด็นพิจารณาการเตรียมพร้อม
เราได้เตรียมพร้อมในเรื่องที่เราจะตัดสินใจนี้หรือไม่?
โปรดตระหนักว่า การเตรียมพร้อมไม่จำเป็นที่เราจะมีคำตอบสำหรับทุกคำถาม
หรือ เป็นความเห็นด้วยของคนส่วนใหญ่เสมอไป
นายพล Colin Powell เคยกล่าวไว้ว่า ถ้าหมายเลข 0 หมายถึงว่าไม่มีข้อมูล 100
หมายถึงเรามีข้อมูลทั้งหมดที่จำเป็นต้องมีเพื่อใช้ในการตัดสินใจ เขาก็จะรอไปจนถึงมีหมายเลขถึง 60 จากนั้นเขาก็จะใช้ความกล้าหาญทางสัญชาตญาณ และการหยั่งรู้ของเขา รวมกับประสบการณ์ที่เขามี ในการตัดสินใจเลือกการเตรียมพร้อมเมื่อมีอย่างน้อยมี
60
ประเด็นพิจารณาทางเลือก
ในการรอของฉันทำให้ทางเลือกของฉันเพิ่มขึ้นหรือน้อยลง?
ถ้าการรอทำให้เรามีเวลาที่เหมาะสม
นั่นหมายความว่าการชะลอการตัดสินใจย่อมเพิ่มโอกาสแก่เรา
อาจจะด้วยการที่เราจะได้รับข้อมูลสำหรับการตัดสินใจที่เพิ่มมากขึ้น หรือเป็นการเปิดทางสำหรับโอกาสใหม่ๆ อย่างไรก็ตาม
แต่ถ้าเวลาสำหรับการชะลอการตัดสินใจทำให้คุณค่าทางโอกาสลดน้อยถอยลง อาจะเป็นเวลาที่เราต้องตัดสินใจ
ประเด็นพิจารณาเส้นตาย
เมื่อไหร่ที่เป็นเวลาเหมาะสมสำหรับการตัดสินใจที่ถูกต้อง?
Connie
Gersick ได้ทำการศึกษาผลกระทบของกำหนดเส้นตายสำหรับการตัดสินใจ ข้อมูลที่เธอได้รับได้แสดงผลที่แม่นยำว่า ช่วงกลางระหว่างการตัดสินใจกับเส้นตายที่กำหนดของงานนั้นๆเป็นช่วงเวลาที่ลงมือทำงานนั้นอย่างจริงจัง ถ้าไม่มีเส้นตายที่กำหนด งานนั้นอาจจะไม่สำเร็จตามเป้าหมาย การกำหนดเส้นตายที่แน่ชัด
จะช่วยท่านทำการตัดสินใจอย่างเป็นกระบวนการมุ่งสู่ปลายทางของงานนั้น
การผัดวันประกันพรุ่งอาจจะลดความกดดันตึงเครียดเพียงเวลาสั้นๆ
แต่มันกลับเป็นตัวหน่วงเหนี่ยวฉุดรั้งความก้าวหน้าเป็นเวลาที่ยาวนาน
ถ้าในเรื่องใดที่ท่านรู้สึกว่าจะผัดวันประกันพรุ่ง ท่านสามารถที่จะใช้ประเด็นพิจารณาที่เสนอข้างต้นในการตัดสินใจของท่าน และเมื่อเป็นเวลาอันควรท่านต้องตัดสินใจ
อย่ารอจนถนนโล่งแล้วค่อยขับรถออกจากบ้าน!
ประสิทธิ์
แซ่ตั้ง
บ้านแม่แก้ดน้อย สันทราย
เชียงใหม่
E-mail:
prasit.barnabus@gmail.com
081-2894499
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น